ZATERDAG 2 JULI 2005 : EEN ZWARTE DAG VOOR DE POEZENBOOT !!!!
Die ochtend rond 08.30 u waren ik en mijn medewerksters op slag klaar wakker : bij het betreden van de Poezenboot voor de eerste verzorging van de dieren leek er een elektriciteitspanne te zijn tot wanneer we naar beneden gingen en tot aan onze knieën in het water stonden. Over de hele beneden stond zo’n 40-45 cm water !!!! Op zo’n moment krijg je warm en koud tegelijk en je raakt bijna buiten jezelf bij de gedachte van al die dieren, vooral kittens, die in de verschillende kamers zaten. We hebben gerend gelijk gekken om in alle kamers te controleren of er geen dieren in nood zaten. De honden die in de crêche zaten, waren in een levensbedreigende toestand. De twee kleinste – Eleni en Maria – moesten zwemmend de kop boven water proberen te houden en wie weet al hoe lang. In de andere kamers zaten kittens dicht bijeen op krabpaaltjes of dobberden er een paar in een plastic slaapmand in het water, verbaasd van wat er gebeurde. Ook verschillende kleine katjes waren aan het zwemmen met een doodsangst in de oogjes. Maar godzijdank, géén enkel dier heeft er het leven bij ingeschoten, enkel zijn er nu verschillenden behoorlijk in shocktoestand omwille van de drukte bij de evacuatie, de tijdelijke opvang bij mensen thuis, de verhuis naar de 2e boot en de heel wat minder comfortabele situatie in het nieuwe onderkomen.
Ondertussen was ook al de brandweer verwittigd die op enkele minuten met veel materiaal aan de Poezenboot stonden. Ook zij hielpen om de poezen van beneden met kooitjes naar boven te brengen. Kooitjes die ondertussen kwamen toestromen van dierenvrienden uit de buurt, mensen die we in allerijl opgeroepen hadden om mee te helpen, … op een mum van tijd stonden hier heel wat mensen die allemaal de handen uit de mouwen staken om de dieren te redden, want op dat moment wisten we nog niets zeker en hoe het evolueerde. Maakte het schip veel water , waar lag de oorzaak, hoe kwam dit nu … hoe moet het nu verder ? Duikers van de brandweer gingen op zoek naar het lek, ondertussen werden grote dompelpompen binnengebracht om zo snel mogelijk water te kunnen hozen en het schip drijvende te houden want het was aan het zinken. Dan vonden ze een rond gat zowat op de waterlijn, eens het schip in een droogdok zal de expert beter kunnen zien wat de precieze oorzaak is. Qua onderhoud was alles in orde met de boot, binnen een 2-tal jaar moest hij opnieuw op het droge voor inspectie en opnieuw interen, dus het is nu even gissen naar de oorzaak.
Op de kade heerste een drukte, een hectische drukte : politie, medewerksters, dierenvrienden, leden, brandweer, de pers (televisie, radio, kranten, ze waren er allemaal), ikzelf en mijn dochter in alle staten (je zou voor minder als je zo je levenswerk en zovele jaren hard zwoegen ziet verloren gaan) … maar op een mum van tijd waren alle dieren op het droge. Nadat de brandweer alle water had uit het schip gepompt en na inspectie van een scheepsexpert ,konden we terug aan boord om de schade te overschouwen : EEN REGELRECHTE RAMP ! Beneden is alles totaal vernietigd door het water, de vloerbekleding (laminaat) volledig kapot, zakken korrels en zakken kattenbakvulling onbruikbaar, krabpaaltjes volledig opgezwollen van het water, kookfornuis, ijskast, kasten in alle kamers, onze chauffageketel … alles heeft in het water gestaan en is nu kapot, wasmachine, alles wat met elektriciteit heeft te maken en onder de 45 cm van de grond stond of zat, is door water aangetast en niet meer bruikbaar. Voor de veiligheid werden alle zekeringen uitgeschakeld en stuk voor stuk uitgetest vooraleer ze voor zover nodig terug in gebruik moesten genomen worden. Met een ketting van mensen werd ondertussen ook in versneld tempo nog alle bruikbare goederen (draadkooien voor de poezenverblijven, voeding, kattenbakvulling, dekens, enz) uit het schip gehaald en ook de watertanks werden voor een flink stuk leeggelaten om op die manier het schip zo hoog mogelijk op het water te krijgen en eventuele lekken op de waterlijn geen verdere kans te geven om de boot onder water te zetten. Met enkele kleinere pompen wordt nog steeds gepompt om de Poezenboot terug droog te krijgen. Nu komt evenwel de zwaarste dobber : de rekeningen voor brandweertussenkomst, het slepen naar een droogdok, de herstellingen en het opnieuw interen, het terug naar de Nieuwevaart slepen, de herstellingen aan het interieur van de boot … en er zijn niet genoeg centen om dat allemaal te betalen ! Het kan toch niet dat dit het einde zou betekenen van de Poezenboot! We moeten nu iets doen : zo snel mogelijk veel geld zien bijeen te krijgen, want het zal ons veel kosten want de schade is gigantisch. De verzekering zal waarschijnlijk hierin wel een stuk tussenkomen, maar een groot deel zullen we zelf moeten bijeen proberen te krijgen. Daarom smeek ik u NU EN DRINGEND : help me om de Poezenboot weer te kunnen laten functioneren, dat het schip terug op zijn vertrouwde plaats in Gent mag gelegen zijn en dat we verder poezen zullen kunnen opvangen en verzorgen zoals we al voor meer dan 8.000 andere poezen hebben kunnen doen. Het 2e schip is een tijdelijke oplossing omdat we geen toelating hebben haar een andere bestemming te geven. De dieren verblijven nu op de tweede boot tussen de zakken cement en ander bouwmateriaal, er zijn nog geen deuren en geen vensters. De poezen kunnen er niet definitief op blijven. En die zitten nu met z’n 92 in alles behalve ideale omstandigheden. Zelfs met de beste wil van de wereld en met alle zeer geapprecieerde inspanningen van medewerksters en leden en vrienden kunnen we nu niet dezelfde situatie en omstandigheden creeeren zoals op onze vertrouwde Poezenboot. We hebben er samen al ruim 8 jaar aan gebouwd en gewerkt, ons levenswerk kunnen we toch niet zomaar teloor laten gaan. Met jullie heb ik de Poezenboot tot een monument kunnen laten uitgroeien, een organisatie en een aanpak in dierenbescherming die tot ver buiten de landsgrenzen is gekend.
Het eten voor de kittens is op, veel droge korrels zijn verloren gegaan in het vuile water dat de kasten is binnengestroomd, alle krabpaaltjes en speeltjes zijn kompleet waardeloos geworden en dekens en andere nuttige werkingsmiddelen zijn onbruikbaar geworden.
We staan op de rand van de afgrond als er niet snel iets gebeurd : de Gentse Feesten waar we zo onze hoop hadden op gesteld om centen bijeen te kunnen zamelen voor onze dieren en misschien hier en daar nog iets te herstellen, dat wordt nu helemaal onzeker, en toch moeten we kunnen doorgaan. Het leven van 5 honden en 92 poezen staat nu op het spel, én het voortbestaan van de Poezenboot. Langs verschillende kanten bellen en mailen mensen mij al hoe ze kunnen helpen, maar er moeten er veel meer komen want de kosten zullen hoog zijn. Ik zoek alles af, ik probeer overheid en pers te mobiliseren om ons ook een steuntje in de rug te geven, mijn medewerksters werken zich uit de naad om voor de dieren zo weinig mogelijk last te veroorzaken, maar als het op is, is het op ! We hebben echt heel dringend extra financiële middelen nodig want anders redden we het niet !!! Laat deze 97 dieren niet aan hun lot over, en voorkom dat ze misschien het leven zouden verliezen omdat ze naar een ander asiel zouden moeten overgebracht worden omdat we het met de Poezenboot niet meer redden. Ik blijf er voor vechten en mijn medewerksters knokken hard mee : vrienden en leden en sympathisanten moeten allemaal gemobiliseerd worden en samen kunnen we de Poezenboot redden ! Ik durf op jullie te rekenen in deze moeilijke tijden.
DANKUWEL !
Niet alleen voor uw milde giften wil ik U al op voorhand bedanken, want we zullen het hard nodig hebben ! Vooral wil ik ook de brandweer danken voor hun voortreffelijk werk om de Poezenboot drijvende te houden, alsook de politie. Dr Beekman, onze vaste dierenarts, is ook langs gekomen om de meest gestresseerde poezen een lichte verdoving te geven zodat we hen konden evacueren. Ook een echt warm gemeende dankuwel aan mijn medewerksters, leden en mensen uit de buurt die heel spontaan hulp zijn komen bieden. Zelfs konden de poezen tijdelijk bij mensen in huis, tot er duidelijkheid was van waar we ze tijdelijk voor de komende dagen en weken zouden kunnen onderbrengen. Er was zelfs een mevrouw die als eigenares van een woning met appartementen een ervan ter beschikking stelde voor de tijd dat nodig zou zijn en waar nu ook enkele van onze poezen verblijven . Heel wat vrienden kwamen al om mee te helpen opruimen en de Poezenboot uit te ruimen (zodat die hoger kwam te liggen en ook dat het resterende eten en kattenbakvulling op de andere boot geraakte om daar de verzorging verder te kunnen zetten. Op een bepaald moment is zelfs Schepen De Caluwe komen kijken of hij iets kon doen op dat moment : op zich een heel warm gebaar van medeleven waar ik hem zeer erkentelijk en dankbaar voor ben. We hadden al een héél opbouwend gesprek en misschien kunnen in deze tijden van rampspoed ook van het stadsbestuur positieve signalen komen, de sfeer is in ieder geval heel erg bemoedigend.
Ik vergeet misschien nog vele mensen, maar je mag het mij niet kwalijk nemen : ik verkeer nog steeds in shocktoestand en het is voor mij zodanig hectisch en belastend dat ik totaal afgepeigerd ben en te moe nog om diep na te denken. Toch ook voor hen allemaal een warme en diep uit het hart komende dankuwel.
Zopas had ik op het stadhuis een vergadering die werd georganiseerd door Schepen De Caluwe.
Aanwezigen : Schepen De Caluwe, ikzelf, mijn dochter Ellie, de verzekeringsmaatschappij, de havenkapitein, de havenpolitie en Port service (scheepshersteller) .
De verzekeringsmaatschappij waar de boot al jaren bij verzekerd is, kwam ons op de vergadering mededelen dat wij geen cent schadevergoeding zouden krijgen, daar het gat in de poezenboot ons eigen fout zou zijn. De verzekeringsexpert van deze maatschappij heeft zaterdag vanop afstand zogenaamd kunnen zien dat het gat er was door een roestvlek. Ook voor de inboedel die totaal is vernietigd door de waterschade krijgen we geen cent schadevergoeding. Dus waarschijnlijk zoals de meeste verzekeringsmaatschappijen : eens ze moeten betalen wordt de schuld op ons gestoken zodat ze niet moeten uit betalen.
De scheepshersteller van Port service deelde ons mede dat hij pas in september de boot op het droge kon trekken om de herstellingswerken uit te voeren daar hij nu teveel werk had en wegens de verlofperiode, enkele van zijn werknemers in verlof waren (dit is uiteraard begrijpelijk). Er werd ook een expert aangesteld om de platen van de romp van het schip te meten en indien deze platen minder dan 4 mm zouden zijn, moeten er volledige nieuwe platen geplaatst worden wat ons meer dan 25.OOO euro zou kosten. Op dit ogenblik voor ons onbetaalbaar, maar aangezien we toch niet vroeger dan in september ons schip mogen brengen, hebben we nog even een beetje tijd om het nodige geld bij elkaar te krijgen;
DE POEZENBOOT HELPEN KAN SNEL EN EENVOUDIG : STORT VANDAAG NOG OP ONS REKENINGNUMMER!!! : 441-4631101-81
Doe het a.u.b vandaag nog, we hebben dieren te helpen die naast eten ook medicatie nodig hebben. Dat mogen we geen dag overslaan, want anders dreigen er slachtoffers te vallen en dat zou toch te jammer zijn.
Wil je materieel helpen, neem dan even met mij contact om af te kunnen spreken. Gezien de Poezenboot enkele tijd niet zal kunnen gebruikt worden, moet ik eventueel in andere opslagruimte voorzien en dat vergt wel wat bijkomende organisatie. Je kunt me steeds bereiken op gsm nr 0475/71.79.60.
Lieve mensen, alstublieft, help ons de Poezenboot drijvende te houden. Het is een reddingsboei voor zovele poezen geweest in het verleden en zou het ook moeten kunnen zijn voor zoveel meer poezen in de toekomst. Steun ons hierin en laat deze sukkelaars niet in de steek zoals U hen vroeger ook nooit in de steek liet. Samen komen we er terug uit, daar ben ik van overtuigd. Ik laat mijn levenswerk niet in de steek, ik wil er alles voor doen om het in stand te kunnen houden !
Help ons ! Ik ben er U nu al ontzettend dankbaar voor !
Mieke Schuddinck
Voorzitster
Website : www.poezenboot.be
Email : mieke.schuddinck@telenet.be