Wuustwezel 14-3-2016
Lieve Mama
May I go now?
Do you think the time is right?
May I say goodbye to pain filled days
and endless lonely nights?
I've lived my life and done my best,
an example tried to be.
So I can take that step beyond
and set my spirit free?
I didn't want to go at first.
I fought with all my might.
But something seems to draw me now
to a warm and living light.
I want to go,
I really do.
It's difficult to stay.
But I will try as best I can
to live just one more day.
To give you time to care for me
and share your love and fears.
I know you're sad and afraid,
because I see your tears.
I'll not be far,
I promise that, and hope you'll always know
that my spirit will be close to you,
wherever you may go.
Thank you so for loving me.
You know I love you too.
That’s why it's hard to say goodbye
and end this life with you.
So hold me now just one more time
and let me hear you say,
because you care so much for me,
you 'll let me go today...
Much, much love and so many purrs from your Donsje who will always love you!
Lieve lieve Donsje,
Vanmorgen ben je, heel rustig in mijn armen ingeslapen. Lieve Liliane vond het ook tijd. Ik las gisteravond in je oogjes dat je zo zo graag nog wilde blijven, voor mij, voor ons. Je wist hoe erg ik je zal missen maar je was ook zo zo moe. Je kon niet meer.
Lief meiske van me, hoe kan ik je danken voor alle mooie jaren die jij me hebt gegeven. Bijna twintig jaar waren we samen. Jij was er altijd voor me. Zoveel dingen hebben we samen meegemaakt. Zoveel mooie herinneringen. Die zullen altijd bij ons blijven.
Als er nu één gedicht van toepassing is dan is het wel dat hierboven Je hebt zo zo gevochten om nog bij mij, bij ons te blijven. Maar je was zo moe. Je kon niet meer. Wat was het moeilijk afscheid te nemen. Maar je had pijn ondanks de metacam. Je neusje zat zo verstopt. Je kon daardoor ook niet meer goed eten. Je verlangde naar die prachtige plaats waar Maria je opwachtte. We hebben dat vanmorgen in de cabine samen aan haar gevraagd.. Je bent nu bij haar en bij de andere lieve pluisjes.
Elke morgen gingen we samen in de cabine. Dat vond je heerlijk hè? Ik verdampte Eucalyptus voor je. Je kreeg dan iets meer lucht. Wat spinde je dan! Ik voel het nog. En dat hielp dan ook zo tegen mijn pijn. Jouw spinnende liefde die dwars door me heen ging. Beter en sterker dan welke pijnstiller ook!
Je bent nu weer gezond en jong en speelt en rent in de zon. Er zijn daar heel veel vogeltjes, prachtige bloemen. Volop muisjes en als ik ’s avonds naar de sterren kijk dan zie ik één heel heldere ster schitteren en dat ben jij. Ik zal iedere avond naar je kijken. Maar…
Als tranen een trap konden bouwen,
En herinneringen een brug,
Dan klommen wij hoog de hemel in
En brachten je mee terug.
Als sterren konden spreken,
Als sterren konden zien,
Zou je dan vanavond even willen zwaaien
En twinkelen als een groet?
Zodat wij hier beneden weten
Hoe het zonder jou verder moet.
Het is nu zo zo leeg zonder jou. De jongens hebben ook afscheid van je genomen. Wat was ik blij dat ze begrepen dat je zo ziek en moe was en dat ze je helemaal niet meer geplaagd hebben. Ze zijn ook erg verdrietig. Net als Tommeke en Mickje dat zijn en Balouke. We houden allemaal zo veel van je.
Ja houden, want je bent niet echt weg. Je bent nu vrij van je lichaampje en kunt altijd en overal bij ons zijn. Je zult alles weten en zien en ons beschermen. Mijn kleine beschermengeltje
Net zoals je mijn lieve secretaresse’tje was. Altijd zat je naast me als ik werkte en schreef. Samen hebben we de boeken geschreven. Wat heb je me geholpen. Alle Feline Schrijfclub brieven. Wat was dat leuk! Ben zo zo trots op je.
Je lieve vriendje Puntje stuurt je ook heel veel lieve spinnetjes. Je kunt nu naar hem toe en in zijn dromen vertellen hoeveel je van hem houdt.
Weet je nog hoe jij op mijn schouders lag als we de interviews voor de boeken deden? Hoe leuk de mensen dat vonden.
En wat kon je toch prachtig dansen. Het mooie Tshirt wat Yvette voor ons heeft laten maken, waarop jij danst zal ik heel veel dragen. Dan ben je nog dichterbij. De mooie foto’s en filmpjes die ik heb.
Een echte balarina was je! Ik zie je zo nu ook dansen op de Regenboogbrug.
Het is goed zo meiske. Over een tijdje zijn we weer bij elkaar en dan voor altijd. Kom je me vertellen hoe het met je is? Maar je moet eerst uitrusten nu. Maria zal zo goed voor je zorgen. Dat is een grote troost voor me.
Wij wonen in elkaars hart, meiske en zullen altijd bij elkaar blijven. Ik hou van je, mijn lieve Donzeke. Meer dan ik kan zeggen. Ik heb een paar plukjes haar bewaard. Die kan ik nog knuffelen. En in gedachten kan dat altijd.
Heel heel veel liefs van je mama en van ons allemaal. Mickje Tommeke, Jurreke, Guuske en Balouke en Marg