Brasschaat, december 2002

Kerstmis 2002

Alweer Kerstmis.. hoe is het mogelijk! Zo zo snel als de tijd gaat.. de poezenkindjes liggen nu allemaal languit op de vensterbank te slapen. Het is vies, mistig weer en er is weinig anders te doen. Deze winter zijn de vogeltjes erg laat. Jammer want wij genieten zo van de life-televisie voor het kantoor.. ze zullen wel komen als het gaat vriezen.. Brrr… mag er niet aan denken .. Winter is echt niet ons favoriete seizoen.. maar daarin zijn we niet alleen denk ik. Een voordeel… die warme lijfjes 's nachts tegen je aan! Donsje ligt altijd in mijn armen.. heel zwaar en warm en lief.. Daimke komt halverwege de nacht onder de dekens aan de andere kant liggen en chum ligt tegen mijn hoofdkussen aan. Grappig, dat hij dat deed vanaf de eerste nacht.. dat was en is zijn plekje.. Catje ligt op mijn voeten.

   

Mickje ligt nu heerlijk warm op mijn schoot. Oh ik geniet daar zo van.. en als je dan weet hoe ze vroeger was.. toen ze pas gedumpt was.. zo bang en onzeker.. Pudje zit nu wel verdrietig te kijken.. zijn plekje ingenomen.. tja.. 'Had je maar eerder moeten komen' zegt Mickje.

Kerstmis 2002! Het lijkt wel of er sinds vorige jaar niet veel verbeterd is.. op het ogenblik hoor je alleen maar over agressie. Toen aan Mahatma Ghandi werd gevraagd wat hij van de Westerse beschaving vond, antwoordde hij 'Dat zou een goed idee zijn'. Aan de manier waarop een volk met dieren omgaat kun je zijn beschaving aflezen.. Als je de berichten moet geloven, is het dus droevig gesteld met onze beschaving.. Maar dat is verkeerd. Er gebeurt wel heel veel goeds.. Doemdenken is een reëel gevaar. Zeker hier in België is al veel voor dierenwelzijn bereikt. Minister Aelvoet heeft veel goede dingen gedaan en Minister Tavernier, die haar opgevolgd is, zet die trend voort.. Hij is echt begaan met de dieren. Ik ben heel dankbaar dat ik in België woon.

Dagelijks zetten duizenden mensen zich in voor anderen.. Ieder heeft zijn eigen doelgroep.. Voor mensen of dieren of allebei.. Alle groepen zijn even hard nodig. Wij zetten ons in voor poezen. Zo heb ik twee dierbare vrienden, Gerda en Jose, die zich dag en nacht, op alle mogelijke manieren inzetten voor de zwerfpoezen. - beiden zijn ze al ouder, in de zestig en zeventig, alhoewel dat niet oud is tegenwoordig.. (bemoedigende gedachte voor mij, ben er 56) - Elke poes in nood, die op hun weg komt, wordt geholpen..het is echt ongelooflijk wat ze doen.. Niet alleen het werk maar vooral de liefde waarmee ze de poezen omringen is zo mooi. Echt geweldige mensen.. Ze verzamelen eten, door in winkels dozen te zetten waar de klanten voer in kunnen stoppen voor de 35 zwerfpoezen die ze per dag voeren en dan nog eens voor ongeveer 40 zwerfpoezen die twee maal per week eten krijgen. Jammer genoeg mag dat in steeds minder winkels..Ook doet Gerda rommelmarkten, waar ze spullen verkoopt. Van dat geld koopt ze eten voor de zwervertjes. Ze heeft meer dan 15 voerplaatsen te doen. Daar zijn of worden alle poezen gecastreerd. Gerda brengt ze naar de dokter. Daar worden ze nagekeken. Als ze er slecht uitzien worden ze getest op FeLV en FIV en indien negatief worden ze 'geholpen', waarna ze na een paar dagen ook ontwormd en ontvlooid worden en Gerda ze terugzet op de voerplaats.. Als een van die poesjes daarna ziek wordt , gaat Gerda weer met ze naar de dokter.

   

Jose, haar man kan alles maken. Hij heeft echt gouden handen. Hij maakt voerhokjes en warme slaaphokjes met roefing. Het vangen is heel moeilijk. Ik bewonder Gerda zo.. Ze moet dan 's nachts, de enige tijd dat het rustig is.. soms uren in de steenkou bij de vangbak verstopt zitten wachten tot het poesje in de vangkooi loopt. Het is voor Jose ook niet leuk zijn vrouw vaak tot 3 uur 's nachts buiten te weten. Het is best gevaarlijk… maar Gerda is niet bang.. Vangen doet ze ongeveer 2x per week… Ze doet dit werk al vanaf 1962, toen ze in Antwerpen kwam wonen.

Kijk dat wordt niet in de krant vermeld. Ook niet het feit dat mijn vriendin Marleen in Aalst een paar keer per dag de zwerfpoesjes daar in het park gaat voeren.. Wij hebben daar dit jaar 21 poesjes kunnen helpen.. Heerlijk dat dat gedeeltelijk kon van het geld van onze Belgische abonnementen. Wij zijn blij en trots.. Jose heeft voor die poesjes 3 prachtige slaaphokjes gemaakt.. wat zullen ze nu lekker warm zitten.

Zoals ieder jaar in begin december krijg ik weer de kerstkaarten-itis.. Elke herfst besluit ik echt geen kaarten meer te sturen. Maar hoe kan ik de wensen die wij krijgen niet beantwoorden? Gewoontes zijn zo moeilijk te doorbreken.. en toch, toch.. de tijd is er nu rijp voor. Vroeger had het zin mensen, die ver weg woonden, een maal per jaar nieuws en goede wensen te sturen maar tegenwoordig spreken we elkaar bijna dagelijks. Waarom dan toch nog kerstkaarten sturen? Zoals Pudje fijntjes opmerkte: 'Mam, wat een onzin die kaarten… het is nogal wiedes dat je je vrienden geen rottige kerstdagen toewenst, dus waarom dat gaan benadrukken? Lijkt me bijna verdacht!' Pudje heeft in het volgende Poezenbelletje hierover geschreven, dus hij weet waar hij over praat.. Maar het is waar.. Kerstkaarten zijn overbodig geworden en … hoeveel geld zou het niet uitsparen als iedereen besloot ze niet meer te sturen?

Gewoontes zijn heel moeilijk te doorbreken, maar moeilijk kan ook, het duurt alleen wat langer. Het is al eeuwen lang gewoonte om met de Kerstdagen die kaarten te sturen.. dure cadeaus te geven, heel veel te eten en te drinken en dan niet te vergeten dat akelige vuurwerk af te steken...

Maar.. I have a dream.. een hele mooie en soms komen dromen uit..
Als we nu:

Nu is dit natuurlijk een utopie en geen zou beter veranderd kunnen worden in minder.. maar dan zou er al heel heel veel bereikt zijn.

Zou het niet veel meer in de lijn zijn van wat de Here Jezus wil, als met kerstmis zoveel mogelijk de dieren en mensen in nood geholpen werden? En het kan..! Hoeveel honderden euro's kost het niet om overvloedige kerstdiners samen te stellen, dure cadeaus te kopen die niemand nodig heeft en dan het sturen van kerstkaarten? Het vuurwerk? Als we al dat geld nu een zouden gebruiken voor de zwerfpoezen, die nu zo koud en hongerig zijn en zo'n behoefte aan een vol buikje hebben; voor de poezen die eenzaam in opvangcentra zitten te wachten op een baasje, voor asiels, voor instanties die zich inzetten voor de dieren? Zou dat dan geen heerlijk warm kerstgevoel geven? Een eenvoudig etentje met de geliefden om je heen. Is dat niet net zo gezellig en warm? Er zijn natuurlijk mensen die niet om dieren geven, laten die dan andere mensen die in nood zijn helpen. De armen, zieken, eenzamen, kinderen, ouden van dagen..

Oh dat zou toch zo mooi zijn.. Met de kerstdagen, enkel zwerfdieren met volle magen? Is dat geen mooie kerstwens? Natuurlijk is het een utopie maar een beetje minder feesten en een beetje meer voor de zwervertjes... Dat moet kunnen!!! Ik weet het.. dit stukje zal niet veel uitmaken maar al is het maar o zo weinig.. al is er maar een iemand die.. dan ben ik al zo dankbaar..

 ALSTUBLIEFT LIEVE LIEVE MENSEN,
HELP ONS..WE HEBBEN HET ZO ZO
KOUD, WE ZIJN NAT EN VERDRIETIG EN
HEBBEN ZO'N HONGER..

ELK EURO'TJE KAN ONS ZO GELUKKIG
MAKEN. DAN IS HET VOOR ONS OOK
ECHT KERSTMIS.

HEEL HEEL VEEL DANK BIJ VOORBAAT
EN VEEL LIEVE SPINNENDE GROETJES
VAN ONS ARME GEDUMPTE
ZWERFPOESJES.

Ik heb dit in een paar winkels al mogen ophangen. Misschien een idee voor diegenen die dit lezen dat ook te doen? Als we met ons allen.. dan komt mijn droom misschien uit.

En ook al zijn de berichten soms alarmerend.. Zeker is dat er buitenaardse wezens om ons heen zijn die ons te alle tijde zullen beschermen en nooit nooit zullen toestaan dat de aarde verwoest zal worden. Dat staat ook in het prachtige boek.. De Uitverkoren Planeet van Phillis Schlemmer..(uitg. Ankh Hermes). een mooi boek om met de kerstdagen te lezen. (Naast Wonderen op Pootjes natuurlijk)

Ik ben er ook van overtuigd dat onze poezenkindjes vermomde engeltjes zijn.. (hoor nu Catje lachen, ze hangt in de gordijnen), maar ze zorgen echt goed voor me. Als ik 's middags te ingespannen zit te schrijven en de tijd vergeet - Pudje ligt dan meestal op schoot - dan steekt hij zijn pootje uit, wrijft over mijn neus en geeft er een kusje op. Oh ik hou zoveel van hem, en zegt: 'Kom mama, ik heb honger en we moeten gaan eten, anders is het donker als je gaat wandelen.' Om 9 uur, als ik echt kantoor moet gaan sluiten, komt Daimke me zeggen: 'En nu mee jij.. we hebben lang genoeg gewacht.. we willen gaan spelen en eten en gek doen.. kom mee'. En het helpt niets of ik nu al zeg: ''Even Daimke, even dit afmaken.. ze blijft bezig. Ze hebben het echt afgesproken.. ondanks de ruzie.. J En Donsje.. Ja Donsje is heel speciaal en onze band is zo zo groot. Zij functioneert vaak als heerlijke warme sjaal en ligt altijd op mijn schouders als ik kook.. echt zo gezellig. Ze geeft lieve kopjes, de snorretjes kriebelen tegen mijn wang, maar ook is het heerlijk warm. Ik heb veel last van mijn nek maar als Donsje een kwartiertje haar helende krachten heeft gebruikt, is de pijn over.. Not all Angels have wings.

   

Chummeke heeft een nieuwe JOB: Oppermuggenvanger. Het is echt geweldig hoe hij het doet. Nu moet gezegd worden dat hij grote voeten heeft, dus hij kan er moeilijk naast slaan. Ik heb op de slaapkamer witte muren en ja, natuurlijk nu ook best muggen, ondanks de horren. Als ik 's avonds lig te lezen, willen ze zich op de muur achter het bed zetten. Chummeke rijst dan heel voorzichtig overeind, hij ligt altijd naast me en sluipt voetje voor voetje naar de mug toe.. als hij er zeker van is hem te pakken.. slaat hij pijlsnel met zijn beide voetjes op de mug. Altijd raak. Het is enig om te zien.. zo handig.. ons Chummeke.. hij is zo lief.

Ik wrijf een paar keer per week de tanden van de pluisjes in met poezentandpasta.. Ze vindt het heerlijk.. Donsje heeft niet zulke goede tanden. De tandpasta heeft een wildsmaak en er zitten enzymen in die tandplak tegengaan... het voordeel is ook dat ze eraan wennen en dus heel makkelijk pillen zullen slikken, als het nodig mocht zijn.. Ze staan in een rijtje te wachten 's morgens.

Catje zit me te troosten nu ik dit schrijf.. ik heb een nare valling, (verkoudheid, wij zeggen hier snotvalling) Wat kun je je rot voelen.. door zo'n halve griep. Keelpijn en vooral kriebelende keel. Daimke vroeg of er vlooien inzaten, dan zou Frontline misschien.. maar Catje zei dat dat toch niet zou helpen. J Nu ja, zal wel beteren zeker…het gaat al beter nu Catje naast me zit. Gelukkig is het niet besmettelijk voor de pluisjes.. zou maar erg zijn..

Ik hou zo zo veel van Mickje.. ze is zo speciaal en zo lief met haar hele hoge stemmetje.. als ik haar het eten geef zal ze nooit gaan eten zonder me een paar hele lieve dank-je-wel-mama miauwtjes te geven en een paar hele harde kopstootjes.. ze geeft nooit kopjes maar kopstootjes.. alles bij Mickje gaat in de overtreffende trap.. schildpadjes zijn zo...

We hebbben afgelopen maanden 79 wondertjes verkocht in Belgie en 15 in Holland.. daarvan gaat 10 % naar Poezenbel.. dus 131,61 voor onze poezenkindjes.. Jippie.. we worden nog rijk..maar dat houden we voor het volgende seizoen en voor nood gevallen. En heel heel misschien gaat ons Wondertje ook in het Engels vertaald worden. Wie had het over dromen... Wordt vervolgd..

Wij wensen 'in gedachten' iedereen een hele gezellige kerstdagen toe en een heel goed gelukkig Nieuwjaar.. en heel veel lieve spinnende groetjes van ons zeventjes

Pudje, Donsje, Mickje, CAtje, Daimke, Chummeke en Marg
En de hondjes, ganzen en kipjes

P.S Hoe vinden jullie deze?:
Gebed voor het eten van een poezenbaasje:
'Lieve Heer, ik hou het kort, anders heb ik niets meer op mijn bord.'