Ik geloof dat de zon het nog niet weet en ook de natuur vraagt het zich af. Toch.. aarzelend komen de eerste bloemetjes boven, het gras begint groener te worden en er zijn al lentevogels.. oh wat verlangen we er allemaal naar..
Met Catje gaat het gelukkig goed. Ze is nu bezig het buro op te ruimen. Ze is iets eerder moe dan vroeger, is wat rustiger geworden, maar misschien verbeeld ik me dat wel. Ze rent wel als vanouds door de kamer met Daimke en speelt weer gezellig mee op de piano. Dat is zo vertederend. Als ik speel komt ze eerst naast me zitten en kijkt me met grote vragende ogen aan.. 'mama mag ik meespelen?' Als ik haar dan vertel dat ik dat heel erg leuk zou vinden, springt ze op de toetsen en loopt heen en weer. Wanneer ze er genoeg van krijgt gaat ze op haar kopje staan en blijft zo staan tot ik haar knuffel.. echt met haar kopje op de toetsen, tussen de voorpootjes, staart rechtop. Catje is heel heel speciaal.
Daimke gaat steeds meer met me praten. Hele gesprekken hebben we. Ze is echt een Oosters pluisje.. Meer een Abessijntje dan een Siameesje maar het Oosterse zit er in.. leuk!
De pluisjes hebben de lente in hun buik.. Pudje en Catje hobbelen door de kamer.. gekke Pud.. niets is leuker en grappiger dan een wat oudere, grote, statige kater die gek doet.. Wat ik van Catje zo bijzonder vindt is dat, als we gaan wandelen, ik haar op het kastje in de gang kan zetten, mijn kleren kan aantrekken, riem omdoen enz. en dat ze blijft zitten.
Pudje is zondag zes jaar geworden. Uiteraard hebben we dat uitgebreid gevierd.. De speeltjes werden meer gewaardeerd door de kids, maar Pudje vond het toch allemaal heel spannend. Vooral een opwindbare muis was speciaal van hem.. Als de anderen er mee wilden spelen verstopte Pudje hem onder mijn kussen en ging er naast zitten. Zijn muis! Hij had gelijk ook!
Ik herinner me nog alsof het gisteren was dat Pudje, een heel klein grijs bolletje bont hier aan kwam… Hij was pas vijf weekjes en nog zo zo klein.. maar toen al wist hij heel duidelijk wat hij wilde.. Bij mij zijn! Zes jaar lang al heb ik 24 uur zijn liefde mogen voelen. En we gaan steeds meer van elkaar houden.
En mijn verjaardagscadeau aan mijn manneke: De grotere ren. We hadden een kleine ren voor de zitkamer en ik had al een paar jaar het plan die te vergroten.. Nu is het eindelijk werkelijkheid geworden en het is prachtig.. Zaterdag was hij klaar. Heel voorzichtig gingen de pluisjes hem verkennen. Pudje eerst natuurlijk. Je bent de baas of niet!... Stapje voor stapje bekeek hij alles. Hij probeerde het gaas, of er toch geen gaatjes waren… direct daarna kwamen Daimke en Catje kijken.. Catje had een hele dikke staart van agitatie… toen Donsje, die hing gelijk in het gaas.. Mickje - door haar vroegere ervaringen wat voorzichtiger - sloop met haar buikje over de grond langs het gaas.. maar die voorzichtigheid was gauw over.. een minuut of tien later speelden ze allemaal naar hartelust in de prachtige ruimte..
Wat ben ik blij dat we het hebben gedaan en wat zullen we van de zomer een plezier van Pudjes verjaardagscadeau hebben. Gelukkig mogen wij er altijd gebruik van maken, dat heeft hij beloofd!
Met hartelijke groeten en veel liefs van ons zesjes..
Wij wensen iedereen een heerlijke zonnige lente toe.. dan hebben wij die ook!!!