Brasschaat, 1 juli 2001

Twee artikelen...

Deze twee stukjes mocht ik overnemen uit Poezenpraatjes. Het blad van Vereniging Kattenzorg Dordrecht en Omstreken. Heel veel dank lieve Miny, dat ik ze op onze site mag zetten. Ze zijn zo leuk!


Uit de krant geknipt.

Spinnen heelt katachtigen.

Londen

Amerikaanse wetenschappers hebben uitgevogeld dat het spinnen van een kat een helende werking op de gezondheid van het dier heeft. Gewonde katachtigen, zowel huisdieren als wilde dieren, spinnen omdat de botten en de organen dan aansterken en ze sneller herstellen. Het gezegde dat een kat negen levens heeft is hiermee voor een belangrijk deel wetenschappelijk onderbouwd, vindt The Sunday Telegraph. Onderzoekers van een instituut voor diercommunicatie in het Amerikaanse North-Carolina legden hun oor te luister bij verschillende katachtigen. Ze stellen dat de helende kracht van het spinnen schuilt in de laagfrequente tonen die de dieren produceren. Geluidsgolven hebben overigens ook aantoonbaar een positieve werking op menselijke botten. Ze kunnen de botten sterker maken. Vrijwel alle katachtigen spinnen, maar tijgers doen het niet. De opmerkelijke wijze waarop katten een val van soms tientallen meters kunnen overleven, is uitgebreid wetenschappelijk beschreven. Een recent Amerikaans onderzoek liet zien dat van 132 onderzochte katten die van minimaal vijf hoog waren gevallen, 90 procent weer tiptop in orde is. Dat gold ook voor een kater die van de 45e etage viel.


In maart van dit jaar las ik een artikeltje in de krant over het verkleinen van de kans op astma met een kat in huis. Het had zelfs een plaatsje op de voorpagina gekregen. Hieronder volgt de tekst.

Uit: De Dordtenaar 19 maart 2001

Een kat in huis verkleint de kans op astma

De aanwezigheid van een kat in huis kan de kans verkleinen dat mensen astma ontwikkelen. Dat komt doordat het menselijk immuunsysteem beschermend reageert op allergie-veroorzakende stoffen die de kat verspreidt. Tot dusverre werd altijd aangenomen dat ook huisdieren ervoor zorgen dat kinderen astma en allergieën kunnen krijgen. Dat is wel het geval met bijvoorbeeld huisstofmijt. Maar blootstelling aan een huiskat is anders, zo blijkt uit een studie van een astma en allergiecentrum aan de Universiteit van Virginia in de Verenigde Staten. Daar zijn 226 kinderen onderzocht op het aantal antilichamen dat zij hadden tegen allergie-veroorzakende stoffen van de kat.

Het bleek dat kinderen vooral astma en allergieën ontwikkelen als zich in hun huis een geringe hoeveelheid allergie-veroorzakende stoffen bevindt. Een grote hoeveelheid van dergelijke stoffen, bijvoorbeeld door een kat in huis, veroorzaakte in veel minder gevallen astma.

Ikzelf heb ook astma en last van veel allergieën vanaf mijn 15e jaar. Wij hadden toen geen huisdieren, maar ondanks dat heb ik in 1983 de stap gewaagd en het gezelschap gezocht van een kat. Gelukkig voor mij heeft dat mijn astma en allergieën niet verergerd. Ik heb altijd veel troost gehad van mijn kat wanneer ik weer eens ziek thuis was. Deze ervaring rijker, heb ik nu vier eigen katten in huis en dagelijks ook nog drie andere katten over de vloer. Ik hoop dat er nog meer onderzoeken gedaan worden. Ook hier in Nederland. Het is altijd vreselijk om te horen van een arts dat je jouw huisdier moet wegdoen, omdat je zo allergisch voor ze bent. Mijn ervaring is, dat dat gelukkig niet altijd nodig is

Yvonne Van Kerchove


Wat ben ik blij dat nu ook de wetenschappers erachter zijn gekomen: 'Onze poezen zijn zeer goed voor onze gezondheid en spinnen werkt helend!'..... Wij wisten dat al lang. Als ik ‘s morgens wakker word en naar het intens lieve gezichtje van mijn Donzemeiske kijk (ze ligt altijd net naast mijn kussen, als een klein grijs bolletje Dons, te slapen) dan voel ik me zo intens gelukkig..... Daimke kruipt, meestal tegen de ochtend als het kouder wordt, onder de dekens en het is zalig dat spinnende lijfje tegen me aan te voelen..... O ja spinnen werkt zeer helend en het is zelfs goed tegen osteoporose..... Het zijn en blijven wondertjes op pootjes, onze pluizenkindjes.....


Wonderen op Pootjes

Over ons boek 'Wonderen op Pootjes' gesproken, ze doet het zo goed. We zijn erg blij en trots. De herdruk heb ik twee weken geleden besteld, de voorraad is sterk geslonken.... Het is heerlijk de vele lieve reacties te lezen van mensen die vertellen over hun poezen en hoe sterk de band is die ze met hun poes hebben of hadden. Heel veel verdrietige verhalen ook over hun poes, die naar de Regenboogbrug is gegaan en die ze zo missen..... Ik hoop zo dat ik dan wat troost en hoop kan brengen. Zeker is dat hun geliefde poes op hen zal wachten, maar oh haar te moeten missen, hier op aarde, het doet zo’n pijn!


Nu ik dit stukje schrijf ligt Pudje heerlijk op mijn schoot, hij schrijf mee. Catje komt steeds even melden dat het buiten in de ren ook nog goed gaat en dat zij en Daimke, heel spannend, op de muizenjacht zijn J!

Ze zijn allemaal zo zo bijzonder..... Donsje zit vaak met haar kopje tegen me aan of legt een pootje op mijn arm en ze zit in ieder geval vlak naast me. Catje komt zo om het kwartier zeggen dat ze nog van me houdt en vragen of ze nog een brokje mag..... zo schattig met die oogjes van haar, die zo groot en rond zijn....

En Daimke, nu ja dat is Daimke hé.... die is de hele dag met me aan het praten en gek aan het doen..... ze is zo elegant, net een elfje als ze voor me uit danst of op het bureau springt..... En Mickje, die wordt steeds liever, rustiger en gelukkiger (en dikker). Ze is het minste bang van vreemden, behalve als het een man is....

De kids genieten zo van de tunnel. Het is iedere dag weer dolle pret. Ik versleep hem dan ook naar een andere hoek, leg hem in een bocht of maak echte hindernisjes. Vooral Catje vliegt dan van de ene hoek van de kamer, door de tunnel en het liggende kasteel, op de bank en weer terug. Ik hoef maar te zwaaien met een wiebeltje, Daimke danst dan mee op de paal en Donsje op de bank..... Mickje en Pudje spelen ook, maar voorzichtiger, zijn ook ouder natuurlijk..... of bang dat ze in de tunnel blijven steken J!


Chummy

En dan ons Chummeke..... ja het is zover..... we krijgen gezinsuitbreiding! Pudje wist het al langer, voordat ik het wist eigenlijk: 'Let op mijn woorden', zei hij tegen Daimke en Catje, die zich ongerust afvroegen waarom mama toch zo gespannen was, 'ik voel het al lang aankomen, we krijgen er een klein pluisje bij!' Catje en Daimke keken elkaar aan..... een pluisje erbij.....????

Tja, het kan gauw gebeuren, verliefd worden. Een vriendin kwam hier met een klein Brits Korthaartje, Joepje. Hij ging in België wonen en ze kwam hem even laten zien..... zeer gevaarlijk. Op het moment dat ik dat parmantige blauwe bolletje door de kamer zag stappen, was ik verloren en toen Chantal en Ron twee nestjes Britjes kregen en Maria en ik er ieder een van mochten hebben..... tja toen was ik verkocht..... Dat had Pudje goed gevoeld..... Eigenlijk wilde ik geen poesje erbij, maar aan de andere kant, een kleintje is zo leuk. En dan zouden we ook met ons zevenen zijn, een heilig getal..... Tuurlijk, de hondjes, ganzen en kippen maken ook deel uit van ons gezin en hoe! Maar met de pluisjes heb ik toch een hele andere band.

Uiteraard heb ik alles heel uitgebreid met de pluisjes bepraat. Pudje, die vroeger niet zo gelukkig was als er meer poezen bijkwamen was er nu wonderlijk genoeg niet op tegen. 'Als het dan maar zo’n lief rustig poesje is als Joepje, dat vond ik een schatje..!' Ja echt, dat zei Pudje..... Donsje en ik keken elkaar verbaasd aan. 'Ja', zei Pudje, 'dan krijg ik eindelijk "mannelijke hulp", het leven als enige kater in een vrouwenhuishouden is best zwaar hoor....., kan wel een "Chummeke" gebruiken....'. Chummy betekent: maatje, vriendje en dat is precies wat ons Chummeke zal zijn, want het is een superknuffeltje.

Op moederdag kreeg Kaya, de prachtige blauwe Brit van Ron en Chantal, 4 lilacjes en 1 blauw kindje. Maria koos het blauwtje en ik mijn Chummeke. Oh, wat is dat mooi en lief..... een poezenmoeder met haar kindjes. Wat moeten arme gedumpte kittentjes veel missen..... al is mama Maria wel bijna zo goed als de moederpoes. Kaya met haar kindjes te zien was toch zo mooi. Toen ze 4 weekjes waren ging ik kijken en kon ik foto’s maken. Natuurlijk heb ik ook gefilmd met de camcamera. Zo konden mijn poezenkindjes meegenieten..... lees maar:

9 juni 2001

Het is nu 8 uur. Wij, de poezenkindjes en ik zitten naar de video te kijken van ons Chummeke..... Oh wat is hij lief en mooi, oh wat een schatje, te mooi om te beschrijven! Maar dat waren ze allemaal, Kaya en Sanna hebben zulke mooie kindjes..... Ik heb genoten. Heel bijzonder vond ik het, dat toen ik binnenkwam, er een heel parmantig klein Donsbolletje naar me toe wandelde en yes!! ..... dat was Chummeke!! Hij wist het! Hij heeft het gevoeld dat ik al zoveel aan hem gedacht heb en ook al zoveel met mijn vijftal over hem gepraat heb. Chummy koos mij duidelijk als zijn mama en de liefde was heel spontaan en wederzijds. Heel heel bijzonder. Net zoals Pudje mij koos toen hij 5 weekjes was..... en Chummy is nog maar vier weekjes. Dit is een wonder!

Het is ongelooflijk hoe wijs en lief deze zo kleine kittentjes al zijn. Ik vertelde Chummeke over Pudje, zijn toekomstige Chummy J en Donsje en de prijs die ze gewonnen had, over Mickje en Daimke en Catje en hij keek me zo intens aan..... dat ik zeker weet dat hij alles heeft verstaan.

Calotteke, het kittentje dat later naar Maria zal gaan, is natuurlijk net zo lief. Ik heb hem pardon haar..... ze is een kattineke zoals later bleek J...., uitgelegd dat haar toekomstige mama veel arme gedumpte kleintjes opvangt en dat zij, als ze groot is, mee mag helpen ze groot te brengen.....

Sanna's kindjes zijn ook zo mooi, maar Kaya is wel een supermoeder. Ze kwam eerst even kijken of ik wel goed voor haar kindjes zorgde. Zo schattig, maar toen ze zag hoe rustig en gelukkig haar kleintjes waren was het goed. Ze is echt een moeke en haar kindjes gaan voor alles. Het was ook heel leuk Tedje te zien. Wat is hij mooi geworden. Op de video zie je hoe Calotje en Chummy genieten van het knuffelen..... zo schattig..... kan wel blijven kijken..... Het was echt een heerlijke dag.

Niets is mooier dan de moederpoes met haar kleintjes bezig te zien zijn. Echt genieten was het. Het was dan ook moeilijk afscheid te nemen, maar in mijn hart heb ik de beelden voor altijd bij me en de foto’ s zullen wel mooi zijn. De video is het zeker. Maandag gaat hij gelijk naar Maria, kan ze haar kindje ook zien.

Chummy, hij groeit zo hard. Een paar weken later ging ik weer kijken en nu was het al een echt klein poesje..... We hebben weer heerlijk geknuffeld..... hij kende me nog. En ik hou echt al van hem maar toch..... mijn eigen pluisjes..... oh dat gevoel is zo heel anders. Dat is echte intense liefde, zo zal ik ook van Chummeke gaan houden maar pas na een hele tijd..... moeilijk om te omschrijven, maar de band die ik met Pudje, Mickje, Donsje, Catje en Daimke heb, die is zo intens, zo mooi.....

Een leuk voorbeeld hoe gelukkig we zijn: 's Avonds eet ik tegenwoordig een potje yoghurt. Daimke lust het niet, Pudje en Mickje zijn dan in de zitkamer en hebben hun deel al gehad, maar Donske en Catje zijn er dol op. Dus ik zet 2 potjes op tafel. Na de laatste hap sla zitten Donsje en Daimke al op tafel: 'Ha mama, nu de yoghurt, puuurrrrr purrr honger..... maak gauw open.....!' Ik zet twee schoteltjes neer en om de beurt krijgen ze een likje..... zo gezellig en zo mooi hoe ze het precies weten, dat zijn die kleine dingen die mijn dag zo mooi maken. Net als Mickje die iedere morgen heerlijk bij me komt knuffelen als ik op de trainingsfiets zit.... dat is ons kwartiertje.

Met heel veel hartelijke en spinnende groetjes van ons zesjes + 1.....
Pudje, Donsje, Mickje, Catje, Daimke, Marguerite en Chummeke.....