12-8: Vandaag was de grote dag, ons Chummeke komt. Oh! Hoe heerlijk. Drie maanden had ik er naar toe geleefd en vandaag was het zover… Chantal, Ron en Yorian, hun zoontje van 4 maandjes oud, zouden Chummy en Cadootje, zijn zusje dat bij Maria gaat wonen, komen brengen. Chummeke zat heel vaak bij Yorian, ze waren dikke maatjes... leuk! Wachten duurt altijd lang, maar deze keer had het wel heel lang geduurd. Men zegt wel eens: verlangen is verlengen en dat klopt! Omdat ik natuurlijk uren te vroeg klaar was, ging ik aan mijn manneke schrijven. Dat hielp iets de tijd door te komen J. Hieronder het resultaat:
12-8: Lieve lieve Chummeke, het is bijna half één... Jij en Cadootje zitten nu ergens onderweg tussen Sittard en Brasschaat. De laatste loodjes wegen het zwaarst en dat klopt... om kwart voor elf zaten we klaar met koffie en gebakjes… Je zou immers rond 11 uur hier zijn... Ik was de tuin al rondgegaan met Donsje, Catje en Daimke en had uiteraard aan ze verteld dat vandaag de grote dag was.. dat vandaag hun kleine broertje zou komen.. Pudje lag lekker op mijn schoot en Mickje zat naast me.. toen om iets voor elf uur de telefoon ging... Je was net weggereden uit Sittard en kon dus op zijn vroegst om één uur hier zijn.. Fijn dat ze belde, nu kon ik nog andere dingen doen.
En toen ineens: lichten van een auto bij het hek. Jippie, je was er… Je was thuis. Vlug naar de auto.. Wat was het spannend! Ik pakte de bench aan en keek door het spleetje naar binnen. Gelijk zag ik jouw oogjes.. diezelfde intense lieve blik, die ik me nog zo goed herinnerde toen ik je de eerste keer zag; toen je, zo parmantig met je staartje trillend omhoog, naar me toe stapte… net vier weekjes was je toen. En… jij herkende me ook. Duidelijk voelde ik dat. Cadootje zat gezellig naast je. Wat heerlijk dat jullie nog even samen konden zijn.. Zodra we in de zitkamer waren mochten jullie los.. Met de echte Britse rust stapten jullie uit de bench en gingen de ren verkennen. Uiteraard heb ik dat opgenomen met de camcamera. Buiten zijn kenden jullie, maar gras niet. Oeps, dat voelde eng aan en het kriebelde aan jullie buikjes. Met grote sprongen, sprongen jullie erover heen. Zo leuk.. Yorian lag zoet op zijn kleedje in de hoek van de ren.. waar geen wind was.. af en toe gingen jullie bij het kleine baasje zitten, dat was bekend.
De hele ren verkenden jullie. Heel voorzichtig kwamen mijn poezenkindjes eens kijken… ja dat was natuurlijk wel eng hè.. twee vreemde poezenkindjes die in hun ren liepen.. 'whieeee mama, help wat is dit????'.. Jij voelde je ook best wat angstig en liet af en toe een laag, 'zeer indrukwekkend' gebrom horen, dat mijn poezenkindjes wel begrepen, ook al had je een Sittards accent... J Samen gingen jullie alles onderzoeken. Dicht naast elkaar, stapje voor stapje, samen sta je toch sterker..
Heel leuk was het spel met het veertje aan een hengel.. Chantal liet dat voor jullie neus dansen zodat ik kon filmen en foto's kon nemen. Ja, de laatste kans jullie samen te kunnen filmen. Ik heb alle goede manieren, die Chantal en Ron jullie geleerd hadden, prompt teniet gedaan door je lekker mee te laten genieten van een taartje.. Je (ja, dat moet toch gezegd worden) at keurig van het vorkje, J Echt netjes opgevoed…! Om half vier gingen Chantal, Ron en Yorian met je lieve zusje weg. Het afscheid was naar.. zoals alle afscheid… maar gelukkig zullen we altijd contact houden.
Ik deed je even in de bench, toen ik voor het eten moest gaan zorgen. Even voorzichtig zijn. Daarna nam ik je mee naar kantoor, de ren, de keuken, de slaapkamer.. Ik liet je alles zien: Daar staan de bakken, daar het waterbed, daar het drinkbakje.. oh manneke wat een hoop indrukjes! In de slaapkamer zijn we even een half uurtje samen gebleven.. heel gezellig op bed gezeten en zo leuk; ineens kwam je al spinnende met me knuffelen en rolde je vrolijk heen en weer op je ruggetje. Je was blij…! Heerlijk lang heb je gedronken en ook deed je keurig een plasje op de bak. Fijn!
Oh! Wat ben je toch een dapper manneke! En zoooo mooi! Met je Lilac jasje.. Toen we later in de zitkamer zaten, kwamen de pluisjes, één voor één, voorzichtig naar je kijken. Mickje vindt het eng, maar dat was toen Daimke en Catje kwamen ook zo.. Pudje begrijpt het wel en vindt het min of meer gewoon.. Donsje komt voorzichtig kijken.. Catje ook, Daimke is nog heel gespannen maar dat komt goed.. Het is ook wel wat, ineens een klein pluisje in jouw domein…
Ik zat dit te schrijven en ineens voelde ik wat… jij klom voorzichtig naar boven en ging heerlijk op mijn schoot liggen, spinnend. Als dat geen mooi cadeautje van je was! Af en toe keek je naar boven, met je prachtige grote oranje ogen.. zo vol vertrouwen en zo intens lief… En spinnen dat je doet.. net een dieseltje. Oh ik zal zo blij zijn als de andere pluisjes jou echt geaccepteerd hebben als hun 'Chummeke'. Dat het zal gebeuren is zeker, maar nu is het even moeilijk voor ze.. en dat vind ik naar. Ik knuffel ze ook heel veel en vertel dat ik nooit, nooit minder van ze zal houden dan ik al deed.. Ergens voelen ze zich nu een beetje bedreigd… Ik heb je al geborsteld met de borstel die ik voor alle pluisjes gebruik. Zodat je bekend ruikt.. oh het komt goed, zeker weten. Nu zijn we met ons zeventjes. Meer dan drie maanden hebben we op je gewacht… In gedachten was je al bij ons…en nu nu.. ben je het in werkelijkheid. Je ligt zalig warm te spinnen op mijn schoot. Welkom thuis lieve Chummeke.. ik hou van je..
Tijdens het eten heb je de hele tijd als een grijs bolletje bont op de tafel gelegen. Af en toe keek je me even aan, zo van: 'Is alles goed?' En als ik dan naar je knipoogde, begon je motortje weer te snorren. Daimke vond het nog griezelig en bekeek je aan de andere kant van het venster.. de tafel, waar ik eet, staat voor het raam. Jij hebt gelijk de goede plek uitgekozen, door daar te gaan liggen. Lekker warm, gezellig dicht bij mij en een mooi uitzicht.. Toen we op kantoor zaten later, ging je het hele bureau verkennen.. Pudje zat op de televisie, Mickje op de tafel achter me en de kids waren buiten. Donsje vindt het al heel gewoon dat je er bent. Maar ja daar is het Donsje voor.. ik moet tot mijn schande bekennen dat ik al vier filmpjes opgemaakt heb; maar ja je bent maar één keer de eerste dag hier.. Je ligt je nu te wassen naast me; één pootje ligt op de PC. Je leert al aardig computeren.. J Jouw rust, Chummeke is zo zo mooi. Daar zal ik eens een voorbeeld aan nemen! De code in de PC die ons zesjes noemde als ik m en p indrukte zegt nu: Pudje, Donsje, Mickje, CAtje, DAimke, Chummeke en Marg! Je staat er bij. Tot vandaag was het ons + 1, nu is het ons!!!
 |
Zo was het... |
 |
Eens goed kijken.. dus hier mag ik gaan wonen? |
 |
Kom op zusje, we gaan op onderzoek uit! |
 |
O... wat worden we daar moe van! |
 |
En we gaan lekker dromen van toen: |
14-8: oh lieve chummeke wat is het heet! We ploffen zo ongeveer. Jij ligt hier nu uitgeteld op de boomstronk in de zitkamerren. Maar zo voelen we ons allemaal, al is het hier wel lekker in de wind en de schaduw.. wat hebben we leuk gespeeld vanmorgen! Wij allemaal (zelfs Pudje en Mickje deden mee) we speelden met het veertje aan de hengel en op een gegeven moment botste jij in volle sprong tegen Daimke op, die van de andere kant het veertje achterna sprong. Gelukkig moesten jullie er allebei om lachen J maar wat heerlijk, want dit betekent dat je nu echt geaccepteerd bent.. Manneke, hoe heb je dat zo gauw voor elkaar gekregen?
Nog nooit heb ik een kittentje gezien dat zich zo snel hier ingeburgerd heeft. Ik kan me echt niet voorstellen dat jij er toch een weekje terug nog niet was. Nu is dat ook niet zo, want vanaf het moment dat ik wist dat jij geboren was, woonde je al in mijn hart. En ja, natuurlijk heb ik heel veel met mijn poezenkindjes gepraat.
Het belang daarvan staat ook in het prachtige boek: 'Dieren verstaan', van Penelope Smith.. Penelope benadrukt dat dieren net zoveel waard zijn als mensen en zeker zo verstandig en intelligent zijn. Ze uiten zich anders en hebben een iets ander lichaam, maar hun ziel is echt gelijk aan de onze. Heel belangrijk is het dan ook alles met de dieren te bepraten en alles goed uit te leggen en… ze een doel te geven. Het leuke is dat mijn ouders dat al deden.. als papa en mama weggingen (ik herinner met dat nog zo goed) dan kwamen ze afscheid van mij en Gem, mijn geliefde hond, nemen. Ze vroegen Gem dan vooral heel goed op me te letten en op te passen dat er niets met me zou gebeuren.
Vóórdat jij kwam, Chummeke, heb ik alle pluisjes gevraagd om jou heel goed op te vangen en heel lief voor je te zijn.. 'want je bent nog zo klein en zou zo verdrietig zijn de eerste tijd zonder je mama en broertjes en zusjes'. Dat begrepen ze heel goed. Pudje heb ik heel speciaal gevraagd jou alles te leren wat een katertje moet weten.. Pudje antwoordde toen, dat hij dat zeker zou doen, maar alleen het echte-kater-zijn.. tja dat gevoel kende hij niet.. want hij heeft zijn balletjes moeten afgeven.. Ik heb hem verteld dat jij dat ook zal moeten doen (jammergenoeg maar het kan niet anders) als je veel groter gegroeid bent en dat dat onderdeel van de opvoeding dus niet nodig is. J En Pudje heeft geluisterd want vanmorgen lag hij zo heerlijk op zijn ruggetje te rollen en keek jouw daarbij zo uitnodigend aan, dat ik echt blij was. Ik moest wel lachen, want toen je op zijn stoel sprong vond hij dat te veel van het goede en gaf hij je een zacht tikje op je hoofd.. het staat op de video.. dus het ligt vast.. en jij ging zitten kijken en dacht na? 'Wat bedoelt hij NU???'
Tja, Pudje is de baas natuurlijk en dat mag ook. Hij was hier het eerste en is de oudste.. Een kapitein is en blijft nu een keer kapitein.. maar hij is een goede wijze commandant en dan is het niet erg zijn commando's op te moeten volgen. Ik deed het bij papa ook graag en met liefde, omdat hij een goede commandant was en dat ook veiligheid en vrede betekende..
Ik weet dat veel mensen erom zullen lachen en het idioot zullen vinden, dat ik alles met jullie bepraat, maar dat doen ze dan maar. Lachen is gezonder dan huilen. Het resultaat is dat wij dolgelukkig met elkaar zijn en dat er heel weinig ruzie is. Tuurlijk wel eens een keer en Pudje kan wel naar tegen Donsje doen, maar over het algemeen is het echt gezelllig.
Was ik het meest ongerust dat Daimke moeite zou hebben met jouw komst… het tegendeel is waar. Daimke geeft jou al kusjes en jullie spelen echt al een beetje met elkaar. Oh ik geniet daar zo van.. Jij hebt de hele morgen lopen spelen en zal nu wel doodop zijn. Zoals iedere avond ligt je hier op het bureau.. Af en toe kijk jij me aan en/of belemmer je me in mijn werk. Door mijn hand te pakken of een papier te gaan 'lezen' J ja, je kan echt al een beetje lezen. Grote letters en langzamer dan de anderen maar toch… je paragrafeert het gelezene wel.. met kleine tandafdrukjes… Ja hoor, jij leert het wel en computeren gaat ook al best.. regelmatig staat er iets op het scherm dat ik me niet kan herinneren geschreven te hebben.. De andere pluisjes weten dat ze niet over het toetsenbord mogen lopen, dus… het moet van mijn lieve maatje zijn.
En soms word ik 's nachts wakker met een ietwat benauwd kriebelend gevoel.. hoe zou dat nu komen??? Niet moeilijk, mijn neus ligt in jouw prachtige vachtje. Hi en omdat ik dan beweeg, begint je motortje ook te lopen.. heerlijk zalig geluid is dat toch.. mensen mogen zichzelf dan zo slim vinden en zich ver boven alle dieren vinden staan.. ik heb nog nooit een mens horen spinnen of het zou aan het spinnenwiel moeten zijn. O zo.. die zit.. nu zij weer.. purr purrrr purrrrr
Vanmorgen kreeg je je mooie groene tuigje om en mocht je een rondje mee in de draagtas.. Dat was spannend! Zoooo schattig, met je prachtige gouden oogjes keek je me steeds aan en praatte zachtjes met me.. 'mieaauwwww? Wat is dat?' Een eekhoorn vloog mopperend in de boom, daar schrok je wel even van..'wieeehii wat gebeurt er nu??' Spinnen doe jij nooit niet J echt de hele dag door. Als ik maar naar je kijk begin jij.. parmantig zat je daar in de tas en luisterde met veel interesse naar wat ik je vertelde en liet zien.... ik voelde het resoneren zo hard spinde je..
15-8: Oh, wat is het warm vandaag! Te warm.. we hebben eigenlijk geen zin om te spelen en zeker niet om te werken. Maar ja.. soms moet het toch.. Vanmorgen heeft lieve Guy Vervoort van het tuincentrum de kruiden gebracht.. Oh wat zijn ze mooi. Wat ga jij dadelijk zeggen Chummeke als je ze ziet..? we zitten nu n.l. in de ren bij de zitkamer.. hier onder de Catalpa is het nog een beetje koel.. overal elders is het echt niet fijn.. dus jullie hebben de plantjes nog niet kunnen bekijken. Ze ruiken ook zo lekker. Het is: Gele Salie, Bonte Salie en Roze Salie en Estragon en Rozemarijn.. allemaal planten die niet in de zomer bloeien, dus er zullen ook geen bijen en wespen op afkomen.. Vannacht was je weer zo zo lief, lieve Chummeke.. Tot mijn grote genoegen speelde je gisteravond zelfs met Daimke en Catje.. nog wel waren ze wat voorzichtig, maar ze beginnen al van je te houden. Ze slapen ook heel rustig nu en vanmorgen, toen we wakker werden, rolde Daimke zich op haar ruggetje en strekte haar pootjes naar je uit...
's Morgens, als ik wakker van de lampwekker word, lig je zalig rustig tegen me aan. In het zonachtige gele licht, want zo schijnt die lamp, kijk ik dan naar je. Zo, zo schattig pluizig lig je daar. Allemaal kleine haartjes die een beetje overeind staan. Je voelt natuurlijk dat ik naar je kijk en doet je ogen open. Heel donker lijken die omdat ze zo vlak bij de mijne zijn. Dan rol je je op je ruggetje en vraagt om lekker geknuffeld te worden. Zo wakker worden.. oh het is zo zalig.. Ja, Chantal had echt gelijk. Je bent een superknuffeltje. En dat juist jij hier mocht komen wonen, dat is iets waar ik oneindig dankbaar voor ben.
Je ligt hier nu languit op de tafel naast me het warm te hebben. Achterpootjes gestrekt achter je.. Mickje heeft het helemaal te warm.. heel vroeger hadden we een poes, Puddie, waar Puddeke naar vernoemd is, die echt ging zwemmen. Als het heel warm was ging hij even een nat bontje halen in de sloot achter ons huis. Heel bijzonder, maar Puddie was heel bijzonder. Papa hield ook zoveel van hem.. Zoals toen liepen de poezen nog gewoon los en Pudje is meer dan 16 jaar geworden. Dus het kon toen ook, nu absoluut niet meer. Vanmorgen heb ik je de ganzen en kippen laten zien. Beetje griezelig vond je het wel, maar 'och', dacht je bij jezelf, 'veilig bij mama in de kangoeroetas kan me niets gebeuren'.. en daar heb je gelijk in. Zal zo blij zijn als je de vaccinatie gehad hebt en ik je kan leren lopen aan het tuigje. Dat is echt zo leuk. Daimke staat al om 11 uur tegenwoordig op de tv voor de deur te roepen dat het nu echt tijd is om naar buiten te gaan. Ze geniet er zo van.. en Catje en Donsje helemaal. Donsje vliegt de bomen in met een flitsende snelheid. Goed voor de lijn, want ze wordt rond en gezond omdat iedereen wat blikvoer van jou mee-eet... dat vinden ze heerlijk en is dus een verwennerijtje dat ze met jouw komst associëren. J ja hoor, lieve Chummeke je bent niet de enige diplomaat in de familie. Ik ben het ook wel eens..
In mijn horoscoop van deze week staat: 'U voelt zich prima en dat uit zich vooral in relaties. U heeft iemand ontmoet met wie u het goed kan vinden. In uw werk ziet het er afwisselend uit.'
Hi leuk.. dat van: 'u heeft iemand ontmoet met wie u het goed kan vinden'. Ja dat klopt hè Chummeke.. wij zijn beste maatjes J
16-8: Ze hadden ons onweer beloofd en ik heb je precies uitgelegd wat dat was, he Chummeke en dat dat geen kwaad kan omdat wij een bliksemafleider hebben… dat de hondjes zullen blaffen, maar dat ze dat doen omdat dat hun taak is.. waken over ons, maar dat wij er niet bang voor zijn.. gelukkig heeft het niet geonweerd, maar het is wel veel kouder. Lekker hè! Vanmorgen was je zo vrolijk.. je vloog door de kamer en op bed en door de ren. Ja, het was een gewone werkdag dus ik was wel druk bezig. Jij ook.. hi met me te beletten te werken J heerlijk.. ik genoot…
In de draagtas was het heel spannend omdat het zo hard woei en de bomen aan het praten waren.. hele verhalen hielden ze tegen je en jij zat daar zo keurig in de tas en luisterde en keek vol verbazing naar ze.. Oh wat zal het fijn zijn als je mag lopen.. en alles zelf mag gaan onderzoeken.. Daarna hebben we veel foto's gemaakt terwijl je op de piano zat en met een ganzenveer speelde. Pudje deed ook mee. Ik hoop zo dat de foto's gelukt zijn. Trouwens, wat een prachtige foto's kregen we van Chantal vanmorgen. Wat een overgang voor jou.. van een heerlijke veilige omgeving en omringd door je mama, tantes, ooms en je broertjes en zusjes ineens hier in Brasschaat wonen, zo vreemd en nieuw. Maar je vond het best. Blijkbaar zijn wij nog niet zo'n slechte ruil.. J Wat ben je dapper! Ik ben zo zo trots op je. Nu ben je doodmoe en slaapt al spinnende, (hoe doe je dat toch?) op het bureau. Zo gezellig is het zo.. Pudje plaagde Donsje weer een beetje en Donsje sprong op het bureau waar jij lag.. dat was even schrikken! Maar Donsje is zo zacht en lief.. het zal wel meer gebeuren, want zaterdag is het nieuwe maan en dat lokt plagen uit.. wat was ik blij toen ik zag dat Daimke je een echt zoentje gaf vanmorgen. Zo lief. Maar Daimke is ook heel bijzonder. En God zij dank niet jaloers. Ik had gedacht dat ze dat misschien zou zijn.. maar ze vindt het heerlijk dat je hier bent en Catje en jij spelen ook al samen met de veer.. Je hoort nu bij ons.. en dat in minder dan 5 daagjes.. Knap!!!
18-8: Vandaag was het een belangrijke dag voor je. We zijn naar Dokter Cleiren geweest en je hebt je prik tegen de kattenziekte gehad. Toen ik vanmorgen belde voor een afspraak konden we onmiddellijk komen. Prima, zo konden we er ook niet tegen opzien. De bench gepakt en jou erin gezet, nadat ik je had verteld wat er ging gebeuren. Je vond het prachtig.. en spannend.. Ik voelde me, zoals altijd als ik een van de pluisjes meeneem naar de dierenarts: een beetje een verrader… Het is per slot van rekening nooit leuk. Ik neem jullie liever mee naar het bos om te gaan wandelen..! Vrolijk zat je in de auto naast me te kijken naar de bomen die voorbij kwamen… ja zo lijkt dat immers. Dr. Cleiren woont aan een hele drukke weg en het is onbegrijpelijk dat er mensen zijn die hun poezen op de arm mee naar binnen nemen.. zo stom en er zijn ook al ongelukken gebeurd.. Maar jij keek rustig, vanuit de bench, naar het voorbij razende verkeer en toen naar mij zo van: 'Wat een lawaai, hè mama, thuis is het veel gezelliger'. We mochten gelijk naar binnen.. en toen ik je op je eigen doek op de behandeltafel zette was Dr. .Cleiren gelijk weg van je. Haar moeder helemaal, want je bent haar favoriete ras.. J Wat stond je daar lief en vol vertrouwen! Het prikje vond je helemaal niet erg. Je stond rustig en liet alles toe, alleen zei je even op het eind 'miaauww'.. maar je bleef spinnen. Terug in de auto kwam je gezellig knorrend kopjes geven tegen mijn vinger.. je wist het al lang dat we weer naar huis gingen.
Gelukkig lijk je tot nu toe geen last van de enting te hebben. Je hebt lekker gespeeld en nu lig je.. prachtig om te zien.. met gestrekte achterpootjes hier op de kleine PC-tafel. Pudje ligt gezellig op mijn schoot. We gaan zo lekker eten maken en wat spelen met de veertjes.. Ze geven regen op… brrr zitten we niet op te wachten. Is zo nat...
De eerste avond dat je hier was, was zo leuk.. Het was al laat en we waren allemaal moe van de emoties. Ik zat te eten en Donsje en jij zaten op tafel. Jij zat achter de boekenstandaard waar ik mijn boek tegen zet als ik eet en lees. Zo groot ben je niet dus je kon mij niet zien.. 'Bah, wat ongezellig', dacht je bij jezelf en je zette je beide voorpootjes op het boek. Zo zo schattig. Maar het was al laat en je was moe.. steeds meer slaap kreeg je en je kopje zakte en zakte lager en lager.. Je oogjes vielen toe.. en zo sliep je in.
