Catsconfidential-2005 September

Er is een nieuwe poes bij.

Het werd herfst en de poezen van het Gray Rock kattentehuis ondergingen de heel speciale katachtige bezigheden die gebeuren na een lange, warme zomer.

Smokey en kleine Timothy keken naar de activiteit vanaf de stenen muur, aan de rand van de grote, brede veranda, die het huis aan 3 zijden omgaf. Timothy was in het bijzonder geïnteresseerd in de bezigheden van een zwart-witte, kortharige kat die, een beetje overgewicht had.

“Is dat geen nieuwe kat, nonkel Smokey? Wie is hij? Waar komt hij vandaan?”

Smokey keek toe hoe de nieuwe kat het gazon opliep, waar de andere elkaar achterna zaten en in de bomen klommen. “Zijn naam is Skye, maatje, en hij komt van het asiel. Maar goed ook. Oudere katten, zoals Skye, worden niet vaak geadopteerd en de tijd zou waarschijnlijk gekomen zijn dat ze hem zouden laten inslapen.” “Bedoel je… hem vermoorden?” Timothy was geschokt. “Maar hij lijkt me zo’n aardige oude jongen. Hij schiet zo goed op met alle andere poezen en lijkt zich zo goed te amuseren door rond te wandelen en aan alles te snuffelen. Het zou vreselijk zijn om hem zijn leven af te nemen.”

Smokey likte een poot. “Volledig akkoord, Tim, maar tot nu toe heeft Skye nog niet veel aan z’n leven gehad. Maandenlang in het asiel in een kooi gezeten. Helemaal niets van beweging gehad. Eten was het enige dat hij deed. Je kan zien dat hij een beetje mollig is geworden. Ik betwijfel of hij ooit in zijn leven al eens buiten geweest is, dus nu is hij in de zevende hemel. Diegene die hem naar het asiel bracht, had zijn nagels laten uittrekken en daarom veronderstel ik dat ze hem nooit buiten lieten.”

Timothy rolde zich op op de muur en keek naar Skye. “Nagels uitgetrokken? Maar ik ben er zeker van dat ik hem gisteren in een boom zag. Hoe kan hij dat, zonder nagels?” Smokey zette zich recht en krabde een vlooi weg met zijn achterpoot. “Ik geef toe dat ik nog nooit een kat zonder nagels in een boom zag kruipen, maar oude Skye wil zo graag een normale kat zijn. Hij heeft nog nagels aan zijn achterpoten. Hij sprong op een lange tak en slaagde erin zijn evenwicht daar te vinden. Hij klom zelfs nog een beetje hoger. Wij katten hebben een heel goed evenwicht. Nagels of geen nagels. Maar hij zou het heel moeilijk hebben, moest hij achterna gezeten worden.”

Timothy sloot voorzichtig zijn ogen. “Ik denk dat onze mensen zijn leven redden door hem hier te brengen. Waarom doden de mensen in het asiel poezen die niet geadopteerd worden?”

Smokey rekte zich uit op de lange muur. “Mensen denken dat er teveel katten op deze wereld zijn. En diegenen die van katten houden, zoals onze mensen, organiseren en vinden manieren om katten te beletten nog kittens te krijgen. Ik denk dat dat beter is dan veel katten op deze wereld te laten komen, enkel en alleen om ze daarna gevangen en gedood te laten worden.”

“Kijk naar Skye.” Timothy was gefascineerd. “Hij heeft een vlinder gevonden en jaagt hem na. Hij heeft waarschijnlijk nooit eerder een vlinder gezien. Ik ben zo blij dat ze hem buiten laten. Hij geniet er zo van.” Smokey rolde op zijn zij. Katten moeten buiten kunnen, maatje. Zelfs als ze het grootste deel van de tijd binnen zitten. Maar onze mensen zijn heel voorzichtig. Ze houden diegenen zonder nagels goed in het oog, zodat ze niet te ver van huis kunnen gaan. Skye beleeft de mooiste tijd van zijn leven. Hij houdt er van om naar de jonge katten te kijken, terwijl ze in de bomen klimmen. Herfst is de beste tijd van het jaar voor ons katten. Voor de meeste dieren eigenlijk, mensen inbegrepen. Door een beetje koeler weer ga je je echt goed voelen.”

Ik ga proberen de boom te beklimmen op de manier waarop Skye dat doet.” Timothy kreeg een tak in het oog die over de veranda hing. “Denk je dat ik zo hoog kan springen, nonkel Smokey?” “Misschien nu nog niet, maatje, maar dat zal niet lang meer duren. Klim op de stam tot op de laagste tak en ga van daar naar boven. Het zal een goede oefening zijn.” Enkele ogenblikken later zat Timothy op een tak juist tegenover de plek waar Smokey op de muur zat te kijken. Het kleine zwarte kitten keek uit over het gazon en zag Skye naar de boom toe wandelen. “Misschien komt Skye bij me zitten.”

Smokey geeuwde. “Dat zou me niet verwonderen, Tim. Misschien kom ik ook wel. Nadat ik een beetje geslapen heb. Zeg tegen oude Skye dat we gelukkig zijn dat hij hier bij ons is.”

Lessen van katten

De sleutel tot overleven: De kunst om op je poten te landen.

Ieder van ons heeft al wel eens een periode in z’n leven gehad dat die een aaneenschakeling van problemen leek, met nog enkele echte rampzalige dingen er bovenop ook. Misschien voelde het dan wel aan alsof je in vrije val door de ruimte raasde, alsmaar dichter en dichter bij de totale verwoesting van je leven en niet in staat om er iets aan te veranderen.

Het geheim is op je pootjes terechtkomen, klaar om terug te beginnen en positieve dingen te laten gebeuren. Net zoals een poes het zou doen.

Het gezegde, dat poezen meestal op hun pootjes terecht komen, bevat veel waarheid. Als een poes van een hoogte valt, die voldoende hoog is om haar lichaam in een positie te draaien, zodat de pootjes naar de grond wijzen, dan zal ze inderdaad ook op haar poten landen. Ongeacht de houding waarin ze aan de val begon. En dat is een van de redenen waarom poezen gekend zijn om een val van grote hoogte te overleven. Het is sommige waarnemers ook al opgevallen dat poezen de mogelijkheid hebben om hun poten langer te maken door hun loshangende vel naar buiten te trekken, zoals vliegende eekhoorns, en zo genoeg contact maken met de lucht om hun val te vertragen.

Katten zijn ’s werelds meest getalenteerde overlevers. Ze overleven door niet op te geven en door hun instincten te gebruiken om welke tegenslag ook te boven te komen. Ze overleven door niet hulpeloos te zijn. Veel te vaak doen mensen, die door een periode vol problemen gaan, niet eens een inspanning om er iets aan te doen. De inspanning om op hun pootjes terecht te komen.

We kunnen zoveel van katten leren.