Catsconfidential-2006 oktober

 

De lessen van de kat…

 

KATTEN ZIJN IN STAAT ZONDER BITTERHEID EN ZELFMEDELIJDEN OM TE GAAN MET TEGENSLAGEN.

 

Depressie is een van de hoofdoorzaken bij psychische en lichamelijke klachten in de U.S.A. Te vaak worden mensen depressief wanneer er iets verkeerd gaat in hun leven, zelfs al bij iets heel kleins.

Wanneer er iets echt heel ergs fout gaat, zoals bijvoorbeeld een ernstig ongeluk met onherstelbaar lichamelijk of psychisch letsel, of een ernstige ziekte dan kan depressiviteit een vreselijk zware tol in het leven eisen.

 

Stel je eens voor, je verliest arm of been. Of je verliest je gehoor,  wordt totaal doof of je wordt blind. Of je verliest de mogelijkheid om gewoon even te gaan lopen of je raakt je stem kwijt, zodat conversatie is uitgesloten.

Of een zakelijke transactie loopt verkeerd af en je verliest heel veel geld

In de meeste gevallen, is men geneigd het op te geven en bij de pakken neer te gaan zitten. Je zegt dat het je lot is dat dit gebeurt. Dat jij het slachtoffer bent. Dat het leven oneerlijk is. Je wordt bitter en stopt met proberen verder te gaan.

Is  het je ooit opgevallen. wanneer je kat een moeilijke tijd doormaakt, al is het een afgrijselijke tijd, de kat niet depressief of verbitterd raakt? Hij of zij maakt er het beste van.

 

Veel katten zijn een pootje kwijtgeraakt en gaan gewoon door met hun leven op 3 pootjes.

Veel katten zijn het huis uitgezet  en verstoten door hun mensen van wie ze zoveel hebben gehouden. Ze zijn gewoon weg gegaan op zoek naar andere mensen om van te houden.

Katten zijn blind geworden, doof, hun klauwen kwijtgeraakt en eigenlijk alles wat je maar kunt bedenken. Dingen die wij nodig achten om een normaal leven te  leiden. Maar ze gaan gewoon door met hun leven, met de enige zegening die ze hebben- “het leven zelf!”

 

Heel af en toe lezen we over een mens die het meest ernstige lichamelijke ongeluk heeft gehad wat je kan bedenken of op zakelijk gebied finaal geplunderd is en toch met zijn leven doorgaat en met succes, niet inzittend over de “oneerlijkheid”van het leven en zich geen slachtoffer voelend. Een prima voorbeeld, is dat van Helen Keller, die doof en blind was. Atleten, die terugkomen in sterpositie, na ’n zware ziekte, gruwelijke ongelukken en zoveel meer.

 

Maar triest genoeg zijn er veel meer mensen die nooit terugkomen. Die tegenslag, ongeluk niet achter zich kunnen laten en door kunnen gaan met leven, alsof er nooit iets is gebeurd.

 

Maar katten kunnen dat wel! En doen dat ook. Wat er ook gebeurt  met hen, zij weten dat het allerbelangrijkste wat zij hebben het leven zelf is. Daarom doen zij hun best alles uit het leven te halen.

Katten hebben geen zelfmedelijden. Zij zijn niet verbitterd over hun “slechte” noodlot dat het op hen gemunt heeft. Zij voelen zich geen slachtoffers. Zij laten wat is gebeurd voor gebeurd, en gaan gewoon door met hun leven.

Wij, mensen, kunnen nog zoveel, leren van onze “feline” vriend, de Kat! .

 

                                HET KATTEN GEBED                                                          

Probeer niet

mijn geheimen

Te ontdekken.

 

’t is vervuld,

met het spinrag dunne web

Van het mysterie.

 

Dwing mij niet

Om van je te houden.

 

Reeds in mij leeft

Het begrip,

van de bescheidenheid,

De liefde.

 

Verneder mij niet

want in mij

Heerst de trots

 

Verlaat mij niet

Want mijn loyaliteit,

is groot

 

Vandaar,

weet hoe je het best,

Mij kunt liefhebben.

 

Want mijn liefde

Is wederzijds,

omdat ik weet

Wat vriendschap

Kan en moet zijn.

 

 

Kattengesprekken met Smokey en Timothy

 

DE MAGIE VAN VOLLE MAAN

 

De banjoklok in de hal van het Grey Rock kattentehuis sloeg middernacht,

maar een fel licht dat van buiten naar binnen schijnt laat het bijna als daglicht uitzien.

 

Timothy werd wakker. Het eerste wat hem opviel was het felle licht na zijn avonddutje op de eerste traptrede. Dit was zijn lievelingsplekje omdat het kleine zwarte katje, daar ’n goed uitzicht had op alles en iedereen die door de voordeur naar binnen kwam.

 

Hij overwoog nog even naar de provisiekast te gaan voor een late snack uit de grote schaal droge kattenbrokken, die er ’s nachts staat voor alle katten.

Maar in plaats daarvan liep hij naar zijn oudere vriend Smokey, die

opgerold in de hoek op ’n oosters tapijtje lag. Met z’n neusje, duwde hij, Smokey, wakker.

 

‘Oom Smokey, wat is  in hemelsnaam dat felle licht, wat door de ramen schijnt? Het is zo vreemd. Het geeft mij ’n raar gevoel.”

 

Smokey komt overeind en kijkt door de ramen.

“Nix vreemds aan de hand, vriendje. Het is heel normaal.. Het is gewoon, een mooie grote volle maan. Die in de herfst, nogal fel kan schijnen. De mensen noemen deze maan, de maan van het oogsten.”

Timothy springt op de vensterbank en kijkt naar de lucht. Ik zie het, oom Smokey. Maar al schijnt het nog zo mooi op alle bomen en alles fel verlicht, het geeft me toch een gek raar gevoel.”

 

Smokey verzorgt zichzelf en trekt z’n vacht netjes, weer denkend aan zijn avondsnack .“Dat komt omdat je ’n kat bent, Tim.. Wij katten raken helemaal hoteldebotel van de volle maan. Ik durf te wedden dat al jouw grotere broers nu rondzwerven. Volle maan maakt  dat katten gaan jagen. Ik heb het zelf ook een tijdje gedaan, voordat ik naar dit tehuis kwam en gratis mijn eten kreeg. Ik laat al het jagen nu over aan de jongere katten.”

Timothy’s spitste geïnteresseerd zijn oren, “Als ik later groot ben zal ik dan ook weg gaan?”

 

Smokey steekt een poot in de lucht en maakt zijn achterwerk schoon: ”Misschien maar niet zoveel, als sommige katten, vriendje. De zwervers, die komen aanlopen, zijn niet geneutraliseerd zoals wij en daardoor zijn ze vaak naar ’n leuk kattineke op zoek en jagen ze vaak veel. Veel kattengevechten worden aangewakkerd door volle maan.

 

“Hoe kan ’n volle maan dit allemaal veroorzaken, oom Smokey?”

Smokey gaat op de grond liggen. En hij vertelt verder: ”Het is ’n onverklaarbaar iets in de natuur, Tim. De mensen, houden ervan om te zeggen, dat het het  magnetisme van de maan is dat dit alles teweegbrengt. Dat het zelfs ervoor zorgt dat  baby’s geboren worden, en dat het het getij van de oceaan doet keren. Misschien klopt dat wel. Alles wat ik weet, en wat mij ’t meest aanspreekt, is dat ’t  de natuur z’n manier is om bepaalde dingen te laten gebeuren die moeten gebeuren. Wij katten hebben heel veel respect voor de natuur, Tim. Dat moet je nooit en te nimmer vergeten. De mensen zijn niet zo betrokken met de natuur als dat ze eigenlijk zouden moeten zijn. Het is ’n schande, ook! Wanneer mensen het respect hadden voor de natuur hadden, zoals wij dat hebben, dan zou de wereld een stuk gelukkiger zijn.

Ze zouden met meer respect de wetten van de natuur moeten naleven in plaats van een stel domme regels voor henzelf op te stellen die ze vervolgens weer zullen verbreken door zich er niet aan te houden. Alle dieren begrijpen de wetten van de natuur. En het gaat heel goed met ons. Mensen denken dat zij superieur zijn, weten alles beter en denken het voor het zeggen te hebben. Maar dat is geenszins het geval. Moeder natuur zelf, bepaalt! De natuur zelf, is één van de grootste krachten, en wij dieren weten dat!”

 

Timothy likt zijn schouders.”Ik houd van de manier waarop de natuur de seizoenen verandert. Oom Smokey. Ik houd van de frisse wind, die nu naar binnen komt. En ik kijk er zo naar uit mezelf op te rollen voor de kachel, wanneer het buiten ijzig koud is.”

 

“Ik ook, Tim. Wij katten weten als geen ander te genieten van het leven en waarderen het zo. Alleen al, als ik omhoog kijk, naar die maan, krijg ik al van die kriebels van binnen. En ’t zijn niet alleen wij katten die door die maan worden beïnvloed. Honden  raken zo opgewonden van dit fenomeen dat ze zelfs janken naar de maan.”

 

Timothy kijkt weer even door ’t raam naar buiten,”Ik zou ook janken als ik wist hoe het moest.  Deze maan is heel speciaal. Zal hij morgen ook nog zo helder zijn?

Smokey stopt met zichzelf te wassen. , “Bijna, maar elke nacht wordt hij een stukje kleiner en komt elke avond een beetje later tevoorschijn, en uiteindelijk zullen we hem een paar nachten zelfs helemaal niet zien. Maar de volgende maand, dan start de cyclus opnieuw. De maan zal opnieuw vroeg in de avond op komen, en zal dan elke avond weer groter en helderder licht gaan geven. Zo werkt dat in de natuur. Dit is wat de mensen cycli noemen. Alles in de natuur werk zo. Dieren, planten, alles.

Dingen worden geboren, groeien op, bereiken een hoogtepunt, waarna ze dan weer geleidelijk verdwijnen en sterven. Maar dan worden ze weer opnieuw herboren en begint de cyclus van voren af aan. Tim. En jij groeit ook op zoals de maan op jou zijn aantrekkingskracht heeft.”

 

“Zal ik ook na mijn dood terugkomen en herboren worden, oom Smokey?’

Smokey staat op, op weg naar de provisiekast. “Dat is ’n mysterie, wat nog niemand heeft opgelost, maatje. Zowel mensen als katten niet. Er zijn zoveel theorieën, maar niemand weet er echt ’t fijne van. Ik zelf denk graag dat we allemaal op de een of andere manier terugkomen. Want dat is nu eenmaal zoals de natuur werkt. Dus ik ga nu naar de provisiekast, om te genieten van ’n laat avondmaaltje uit de schaal brokjes.

 

Timothy dribbelt achter zijn oom en vriend aan.”Ik ga wel met u mee oom Smokey. Ik denk, dat moeder natuur ons nu allebei ’n kleine snack gunt ”

Smokey maakt ’n bocht naar de provisiekast. Terwijl hij zegt: “Amen, maatje, Amen.”

 

_________________________________________________________________________

 

MOOIE CITATEN OM NOOIT TE VERGETEN

 

Misschien is een van de droevigste dingen van het hebben van een geliefde kat of ander huisdier wel, dat het leven van dieren zoveel korter is dat het onze. De kans is groot dat wij hen zullen overleven. Er is veel over geschreven en besproken of onze huisdieren naar de hemel gaan wanneer zij sterven. Interviews en onderzoeken wijzen uit dat de meeste mensen geloven dat ze hun overleden huisdieren in de hemel zullen terugzien.

 

Misschien benadert dit grafschrift op een dierenbegraafplaats het best de gevoelens:

                             “Geen Hemel zal ooit Hemel zijn,

            tenzij mijn katten er zullen zijn om mij te verwelkomen”.