2008 JULI – Het kattengesprek van Smokey en Timothy.

 

Iets Leren Over De Kattenmaatschappij.

 

Hij was grijs, met witte voeten, een witte vest en een dunne witte streep die recht naar beneden liep tot in het midden van zijn gezicht. Eén van zijn oren stond een beetje scheef - alsof het bijna afgerukt was geweest in een hevig gevecht van lang geleden, maar terug was gegroeid, hoewel het niet echt stond zoals het moest. En hij was oud. Niemand wist hoe oud hij echter was.

De mensen van het Grey Rock Kattenasiel hadden hem Sir Winston genoemd als eerbetoon aan één van de bekendste kattenliefhebbers van de wereld nl. Sir Winston Churchill.

Timothy keek naar hem van op een veilige afstand, omdat hij gemerkt had dat alle katten van Grey Rock Sir Winston met een zeker respect bekeken, alhoewel het meer leek op een zeker ontzag. Het was duidelijk dat Sir Winston niet bang was van niets of niemand en hij beschouwde de voorste veranda en de trap van het reusachtige oude huis als zijn speciaal domein. Sommige katten mochten door de veranda lopen maar Sir Winston gaf hun enkel een koude starende blik als groet. Anderen liepen dan weer het risico dat ze zijn poot in hun gezicht kregen als ze voorbij liepen. Nog andere katten liepen hem zo vlug mogelijk voorbij of sprongen op de muur om ieder contact met Sir Winston te vermijden.

Timothy liep naar zijn oudere vriend, Smokey. "Waarom is iedereen bang van Sir Winston? Zelfs mijn broer Patrick, die veel groter, veel jonger en veel sterker is dan Sir Winston vermijdt iedere confrontatie met hem."

Smokey likte bedachtzaam een poot. "Er zijn een aantal redenen, Tim. Nummer één, in de kattenmaatschappij, respecteren de meeste katten de leeftijd, behalve wanneer er een goede reden is om het niet te doen. En ik denk dat Sir Winnie vermoedelijk de oudste kat is in het asiel.

Timothy keek over zijn schouder naar Sir Winston, die vers water aan het drinken was uit de grote kom met water die driemaal per dag bijgevuld werd. "Hoe oud is hij?"

Smokey geeuwde. "Wie zal het zeggen?" Misschien 15 of 16 jaar. Misschien ouder. Er is geen manier om daar achter te komen bij katten. De andere reden is dat je weet dat hij een vechter is als je goed naar hem kijkt. Zijn grappig oor en de rest zeggen genoeg. Grootte is van geen enkel belang. Zij weten dat hij iemand is waar ze beter geen gevecht mee beginnen."

Het kleine zwarte poesje ging in hurkzit zitten en keek nog steeds naar Sir Winston. "Hij is altijd lief geweest voor mij, Nonkel Smokey. Soms wat mopperig. Maar hij heeft mij nooit bedreigd."

Smokey krabde achter een oor. "Hij weet dat je hem respecteert, mijn kameraad. En op zijn eigen, grappige, oude manier waardeert hij dat. Blijf gewoon vriendelijk tegen hem doen en je zal zien dat je goed zal kunnen opschieten met hem."

Timothy likte een poot en veegde over zijn gezicht. "Hoe is hij hier eigenlijk aanbeland?"

Smokey geeuwde. "Zoals ik het begrepen heb, liep hij op een goede dag gewoon door de deur naar binnen en voelde zichzelf hier thuis. Het was in de lente. De mensen leerden hem nooit echt goed kennen tot hij besliste om terug naar buiten te gaan in de zomer. Maar nu kunnen ze goed met elkaar opschieten."

"Er wordt dus van ons katten verwacht dat wij oudere katten respecteren, is het niet?" Timothy ging gelaten zitten en keek vluchtig over de terrasmuur waar enkele andere katten in de zon lagen te slapen. "Nou zij zijn allemaal ouder dan ik ben. Maar het is soms moeilijk om met enkele onder hen overeen te komen."

Smokey keek naar de anderen. "Vermijd hen indien je kan, mijn kameraad. God maakte ons katten om vredelievend te zijn en indien wij kunnen dan zullen wij een gevecht vermijden, dat zouden we trouwens altijd moeten doen. Zo daag nooit die oude jongens uit. En het allerbelangrijkste is, loop nooit weg van hen. Als je weg loopt van hen dan zullen zij je automatisch achtervolgen."

De ogen van Timothy stonden scherp en helder. "Wanneer ik opgroei dan zal ik ieder van hen kunnen afranselen, Nonkel Smokey. Ik ga van niemand bang hebben."

Smokey ging in een hurkzit zitten. "Mijn kameraad, laat je niet zo vlug verleiden tot een gevecht. Het is geen schande om een gevecht met katten uit de weg te gaan. Dat is waar het in de katmaatschappij allemaal omdraait. Hier in het asiel hebben wij niet veel reden om te vechten. Alle katers zijn gecastreerd en de kattinnen zijn gesteriliseerd. Dus blijft er alleen voedsel om voor te vechten en hier in het asiel krijgt iedereen eten genoeg."

Timothy ging zitten, maar hield zijn oren wijd open om te zien of hij geen verdachte geluiden hoorde. "Ik begrijp het, Nonkel Smokey. Ik wil niet vechten en ik heb ook geen zin om een oor te hebben zoals Sir Winston. Vechten is trouwens altijd onnozel."

Smokey ontspande. "Amen, mijn kameraad. Wij hebben het hier goed in het asiel. Wij hebben geen enkele reden om te vechten. Maar er is nog één ding over de kattenmaatschappij dat je moet weten. Wanneer er dreiging is van buitenaf. Een vreemde kat of soms andere diersoorten, iedereen van ons blijft dan samen. Je hebt het misschien al gezien dat een kat die problemen zoekt en de weg opkomt dat hij dan een half dozijn katten ontmoet uit het asiel. De vreemde blijft niet lang rond hangen. Zelfde geldt voor honden. Wij katten weten heel goed wanneer een hond in de tuin komt en we laten het de andere katten onmiddellijk weten."

Timothy was onder de indruk. "Ik hou hiervan, Nonkel Smokey. Tenslotte zijn wij allemaal katten en is er geen enkele reden waarom wij niet allemaal vrienden zouden kunnen zijn van elkaar."

Smokey verlegde zich. "Geen enkele reden, mijn kameraad. En misschien indien wij allemaal zouden handelen als een geciviliseerde maatschappij dan zouden de mensen van ons nog het één en het ander kunnen leren en zouden zij misschien wel stoppen met vechten en te vitten op alles en iedereen."

Timothy ging op zijn rug liggen. "Dat is een goede gedachte, Nonkel Smokey. Inderdaad een heel goede gedachte."

 

Lessen van Katten.

 

Katten Zijn Zeer Consequent En Volgen Routine; Waarom? Omdat het werkt.

Indien u een binnen-buitenkat hebt dan hebt U vermoedelijk al gemerkt dat indien uw kat buiten gaat door een bepaalde deur, hij dan terug zal binnen komen door diezelfde deur.

Ook indien hij gewoon is om op een bepaald tijdstip eten te krijgen, verwacht hij dat U er zich van bewust bent en dat U hem op de juist tijd eten geeft.

En wanneer hij een zekere plaats om te slapen of om te dutten uitkiest, zal U hem vinden op die plaats en andere katten zullen weg blijven en zullen een eigen plaats vinden om te slapen.

Katten geloven echt in consequentie. Routine bij het doen van de dingen. Niemand weet echt waarom, behalve dat het schijnt te werken. En dat is al een heel goede reden.

Indien een kat van u afhangt om de voordeur te openen om hem buiten te laten, dan zal hij ook van u afhangen om de deur te openen om hem terug binnen te laten. En de kat gaat er vanuit dat u genoeg gezond verstand hebt om hem door dezelfde deur binnen te laten. Indien hij naar de achterdeur gaat en u staat te wachten aan de voordeur, dan zou het zeker niet werken.

Indien hij beslist om iedere namiddag of nacht steeds op dezelfde plaats te slapen dan betekent dit dat hij zich goed voelt op die plaats. Indien u probeert hem ergens anders te laten slapen dan zal hij achter uw rug terug keren naar de plaats waar hij zich goed voelde. Dus één goede raad verspil uw tijd niet.

Indien u probeert hem op verschillende uren ’s morgens of ’s avonds eten te geven dan zal hij heel waarschijnlijk niet komen. En indien hij een buitenkat is dan zal hij vermoedelijk beslissen om zelf zijn ontbijt of avondmaal te vergaren door iets te vangen.

Uw kat kent de voordelen om consequent te zijn. Jammerlijk zijn niet alle mensen zich bewust van deze voordelen en doen dingen wanneer en waar zij het willen, en veranderen dikwijls de routine van dag tot dag. Dit kan fout zijn voor zowel mensen als voor katten, omdat andere mensen verward zullen raken.

Wanneer zij erop rekenen om u te zien -- op het werk, bijvoorbeeld -- gaat het een probleem vormen indien u niet daar bent.

Indien zij op zoek zijn naar u gaat het een probleem zijn indien u niet op de plaats bent waar zij u verwachten te vinden.

Indien zij willen dat u iets doet op een bepaald moment en u negeert hun dienstregeling, dan gaat dit bepaalde dingen in de war sturen.

Katten hebben redenen om vast te houden aan hun routine en zij hebben zelfs heel goede redenen hiervoor.

Indien mensen hierbij zouden stil staan en eraan denken, dan zijn er goede redenen waarom zij, ook, beter een zekere routine zouden volgen en consequent zouden moeten zijn.

Wij zouden nog zoveel dingen van katten kunnen leren.

 

Wat Katten Kunnen Doen Dat Anderen Niet Kunnen, Deel 3.

 

Uw Kat Kan Met Andere Katten Communiceren Door Het Overbrengen Van Gedachten En Soms Zelfs Ook Bij Mensen.

De befaamde Franse auteur Alexander Dumas had een kat die Mysouff noemde. Hij en de kat hadden een heel hechte band en iedere morgen als Dumas naar zijn werk ging, liep Mysouff een deel van de weg met hem mee. De kat draaide op een gegeven punt en ging dan terug naar huis.

Iedere namiddag als het tijd werd voor de auteur om naar huis te gaan, was Mysouff daar waar zij mekaar verlaten hadden die morgen en de twee liepen dan tesamen naar huis.

Maar op sommige dagen beslisten Dumas, om de één of andere reden, om niet naar huis te gaan op het gewone uur. Zo, zat Mysouff daar waar zij mekaar gewoonlijk ontmoeten tevergeefs te wachten voor zijn menselijke metgezel?

Helemaal niet. Op die dagen verliet Mysouff nooit het huis. Hoe dan ook wist hij dat Dumas niet zou komen. Maar er was geen verklaring voor het feit dat hij dit wist tenzij er een soort van geest tot geest communicatie tussen hem en zijn menselijke vriend bestond.

Niet alleen dit verhaal maar nog talrijke andere voorbeelden van gelijkaardige toestanden in welke katten dingen hebben geweten die zij niet hadden kunnen weten zonder de bekwaamheid om gedachten te lezen, heeft velen doen besluiten dat katten buitenzintuiglijk inzicht hebben.

Wij, als mensen, hebben vijf zintuigen - zien, horen, voelen, smaak en geur. Deze zijn onze enige manieren om dingen uit te vinden.

Katten hebben ook deze zintuigen. En wie zegt dat zij er niet meer hebben?

Een kattin in New England die onlangs een nestje kittens kreeg wou op een bepaalde avond plotseling naar buiten. Zij maakte zo'n scène dat haar mensen tenslotte de deur hebben open gedaan en zij liep recht de duisternis in.

De familie leerde vervolgens dat hun kat meer dan een mijl had gelopen naar het huis van een andere familie waar zij vroeger woonde en waar haar nu volwassen dochter woonde met een nestje kittens van haar eigen. Haar dochter had juist een slag van een auto gekregen en was daarbij gedood.

Hoe heeft de moederkat dit geweten? En hoe heeft zij ook geweten dat haar dochter een nestje pasgeboren katjes achter liet en dat er niemand was om hen eten te geven? De moederkat ging onmiddellijk naar de kittens en begon ze onmiddellijk te verzorgen.

De baasjes van de katten kwamen er uiteindelijk achter wat er was gebeurd. Zij kwamen alles te weten alleen zijn zij er nooit achter gekomen hoe de grootmoederkat de dingen wist die mijlen verder gebeurden.

In een vroeger artikel hebben we reeds de vele verhalen behandeld van katten die in staat zijn geweest om hun baasjes terug te vinden ook al waren ze verhuisd - soms honderd of zelfs duizend kilometers weg van hun oorspronkelijk huis.

Psychologen hebben de geesten van katten bestudeerd en enkele zijn tot het besluit gekomen dat katten de bekwaamheid hebben om dingen te weten door andere middelen dan de vijf zintuigen waarvan wij, mensen, ons bewust zijn.

Dr. J.B. Rhyne van de Faculteit voor Parapsychologie aan de Duke Universiteit en Dr. Karlis Osis van de American Society van Psychisch Onderzoek berichten beide over telepathische en helderziende gaven bij katten.

Het bewijs is duidelijk: Katten weten hoe dan ook dingen die in onze geest omgaan. En soms kunnen katten zelfs dingen overbrengen naar onze geest.

Op een dag waren twee vrouwen aan het wandelen op een pad in de bergen toen plotseling een turnzak naar beneden viel van de helling, schijnbaar uit een auto geworpen op een weg verder op de berg. De dames dachten dat de zak oude kleren of vuil bevatten en dus waren ze eerder weerhoudend om de zak open te maken. Tot plotseling, in de geest van één van de vrouwen, het beeld kwam van een klein schepsel met een pels dat wanhopig probeerde te ontsnappen. Zij openden de zak en ontdekten een kitten. Hoe dan ook had het kitten aan één van de vrouwen het feit gecommuniceerd dat het daar zat.

Hoe? Niemand weet het, precies zoals niemand veel weet over de andere bekwaamheden van katten.

Maar de geestelijke krachten van katten zijn niet ongemerkt gebleven. Dr. Rupert Sheldrake van de Universiteit van Cambridge verzamelde honderden verslagen over psychische verbinding tussen katten en hun mensen.

Een interessante aanvullende informatie is deze van Mark Twain, misschien de bekendste Amerikaanse auteur van de negentiende eeuw en een vurige bewonderaar van katten, hij geloofde sterk in de communicatie van geest tot geest, niet alleen tussen katten, maar ook tussen mensen en katten.

Eén van Mark Twain’s meest bekende citaten is de volgende: "indien de mens met een kat zou kunnen gekruist worden, dan zou het de mens verbeteren maar de kat zou degenereren."

Dit is eens temeer een mondelinge erkenning dat de kat zeker het meest merkwaardige schepsel is ter wereld.

 

RUBRIEK VAN DE UITGEVER VAN CATS CONFIDENTIAL

Boodschap Voor Een Treurende Metgezel Van Een Kat Die De Regenboogbrug Heeft Overgestoken.

 

Het mooie gedicht dat volgt werd ons toegestuurd door Marguerite Vlielander. Het hielp haar bij het verlies van haar geliefde kat Chummeke en wij weten dat het anderen zal helpen die een geliefde katgezel hebben verloren.

Ik stond naast jouw bed vannacht
Ik stond naast jouw bed vannacht, ik kwam even naar jou kijken,
Ik kon zien dat je huilde, je kon moeilijk de slaap vinden.
Ik jammerde heel zacht naar jou toen je een traan weg pinkte,
"Ik ben het, ik heb jou niet verlaten, ik ben in orde, het gaat goed met mij, ik ben hier".
Ik was dicht bij jou aan het ontbijt, ik keek naar jou toen je thee maakte,
Jij was aan het denken aan de vele keren dat jouw handen naar mij reikten.
Ik was met jou in de winkels vandaag, jouw armen deden pijn,
Ik verlangde ernaar om jouw pakjes te dragen, Ik wenste dat ik meer kon doen.
Ik was met jou aan mijn graf vandaag, Je verzorgde het met zulke grote zorg.
Ik wilde jou geruststellen, ik lig niet daar.
Ik liep met jou mee naar huis, toen jij naar jouw sleutel tastte.
Ik zet zacht mijn poot op jou, Ik glimlachte en zei "Ik ben het".
Je keek zo heel moe en zonk neer in een stoel.
Ik probeerde zo hard om jou te laten weten dat ik daar stond.
Het is mogelijk voor mij, om iedere dag zo dicht bij jou te zijn.
Om jou met zekerheid te zeggen, "ik ging nooit weg".
Je zat daar heel rustig, glimlachte dan, ik denk dat je wist...
In de stilte van die avond was ik heel dicht bij jou.
De dag is voorbij...Ik glimlach en kijk naar jou terwijl je geeuwt
En zeg "Goede nacht, God zegent jou, ik zal jou morgen terug zien".
En wanneer de tijd rijp is voor jou om het korte stuk dat ons scheidt over te steken,
Dan zal ik me haasten om jou te begroeten en wij zullen daar staan, zij aan zij.
Ik zal zoveel dingen hebben om aan jou te tonen, er is zoveel voor jou om te zien.
Wees geduldig, leef jouw leven...en kom dan naar huis om bij mij te zijn.

- Schrijver Onbekend

 

Een Echte Engel Kat?

 

Het fantastische nieuwe boek van Marguerite Vlielander met als titel “Purring Angels” herinnerden ons aan een interessant artikel en foto dat ons onlangs gestuurd werd door een trouwe lezer.

Het gaat over een kat die zeker niet alleen een engel was, maar die ook vleugels kreeg om het te bewijzen. De kat is op de foto te zien met zijn bazinnetje, Oma Feng. Het artikel gaat als volgt: "Eerst, heeft Oma Feng niet veel aandacht geschonken aan de twee bulten die uit de zijden van haar kater groeiden. Maar na een periode van een maand groeiden zij uit tot vleugels. Oma gaf een perfect redelijke verklaring over haar kater met twee knuppels: nadat de vele katinnen haar kater kwamen vleien, kreeg hij vleugels als een fysiologische verdediging tegen hun verleidingskunsten. Experts hebben nochtans een meer logische verklaring voor dit fenomeen en schreven de secundaire ledematen toe aan een genetische misvorming die soms gebeurt."

 

Een Citaat Om Te Onthouden:

 

Er is geen betere beschrijving van een kat dan het volgende citaat van de schrijver George F. Will: "Net als een sierlijke vaas, lijkt een kat te gaan, zelfs wanneer ze niet beweegt."