Catsconfidential-2006 februari
Wat katten voor ons doen
- Onze schoot verwarmen.
- Ons iemand geven om tegen te praten.
- De winterlucht binnen brengen, genesteld in hun pels.
- Een geest van verwantschap creëren met andere “kattenmensen”.
- Gewone huishoudelijke voorwerpen, zoals stopsels van flessen, omtoveren in speeltjes.
- Ons bewuster maken van vogels.
- Hun diensten als alarmklok verlenen.
- Acrobatische heldendaden ten toon spreiden voor onze ogen.
- Bijdragen aan een langer leven.
- Een vensterbank mooier maken.
- Muizen verjagen.
- Ons doen lachen.
- Dichters en toneelschrijvers inspireren.
- Ons leren op onze voeten terechtkomen.
- Ons aan onze verlangens om iemand echt te verwennen laten toegeven.
- Onze huizen warmer maken.
- Er ons aan herinneren dat het leven mysterieus is.
- Met ons de ‘alles-is-oké”-ervaring van het spinnen delen.
- Ons onderwijzen in de luxueuze kunst van het rekken en strekken.
- Ons tonen hoe we onze wonden moeten likken en doorgaan.
- Ons prachtige tekenfilmfiguurtjes verschaffen.
- Zelfs een oude, versleten zetel mooi doen lijken.
- Onze harten openen.
Waarom knabbelen katten op hun mensen?
Britse wetenschappers willen dat uitzoeken.
Wij, bij Cats Confidential, geloven sterk in de wetenschap, vooral als het over katten gaat. Maar we kunnen niet anders dan ons verbazen over de logica, of het gebrek eraan, dat tot een project leidde dat ondernomen werd door Britse onderzoekers.
Het project dient om uit te zoeken waarom veel katten op de mensen waar ze van houden knabbelen.
De meesten onder ons, die katten hebben en ervan houden, hebben al ondervonden dat katten, soms als we hen aaien, zich speels omdraaien en ons bijten. Meestal heel zacht, uiteraard. En we hebben dat aanvaard als een van de tekenen van hun genegenheid voor ons, wat het duidelijk ook is.
We kunnen niet begrijpen waarom iemand dat zo opblaast. Maar blijkbaar achten deze Britse onderzoekers dit de moeite waard om er een grote studie rond te maken.
“We willen gelegenheden zien wanneer het wel en wanneer het niet gebeurd,” zegde een van hen, vragend of dat mensen met katten video-opnames kunnen maken van wanneer hun poezen hen bijten.
Hij voegde eraan toe dat het een teken zou kunnen zijn dat de kat simpelweg genoeg krijgt van de eigenaar of het zou een reactie kunnen zijn op de extase door het geaaid worden of het zou kunnen dat de kat zo de controle probeert te krijgen.
“De waarheid is,” zegt de wetenschapper, “dat we het gewoon niet weten. Dus het doel van deze studie is te achterhalen wanneer deze agressie optreedt zodat we het kunnen helpen voorkomen en efficiënter kunnen behandelen.”
We vragen ons af waarom iemand die van katten houdt, zou willen voorkomen wat duidelijk een speelse uiting is van de kat zijn liefde voor zijn mens.
Zou het niet even logisch zijn een onderzoek te doen om uit te zoeken waarom sommige katten graag de handen van hun mensen likken en soms hun mensen hun gezicht en waarom sommigen graag met het haar van hun mensen spelen? Enzovoort, enzovoort…
We hebben liever het besluit van het rapport van Best Friends Magazine over dit onderzoek:
“We vroegen Frankie, een serie-affectiebijter, waarom hij dit doet.”
“Dat is voor mij een weet en voor jou een vraag,” antwoordde hij.
Poobah de kat helpt ziekenhuispatiënten herstellen
In het Siskin revalidatieziekenhuis in Chattanooga in Tennessee spelen huisdieren een belangrijke rol in de therapie die de patiënten aangeboden wordt. Er doen 35 honden mee aan het huisdierentherapie-programma van het ziekenhuis. Maar de ster van de show is Poobah, een Scottisch Fold kat van 13 pond.
De kat is zo geliefd bij de patiënten van Siskin dat ze onlangs onder de aandacht werd gebracht in een artikel in de Chattanooga Times Free Press, de dagelijkse krant van de stad. Het artikel dat geschreven werd door journaliste Chloe Morrison geeft een veelzeggend inzicht in het effect dat katten hebben op patiënten die herstellen van een ziekte of een verwonding.
Het is bewezen dat patiënten baat hebben bij huisdierentherapie door het verlagen van hun bloeddruk en het wegnemen van spanning, zegt Lisa Morgan, afdelingscoördinator voor recreatietherapie. Huisdieren helpen patiënten emotioneel, sociaal en fysiek, voegde mevrouw Morgan eraan toe.
Poobah wordt elke vrijdag door zijn mens, David Humber, naar het ziekenhuis gebracht en “de menigte stroomt samen om hem te zien”, zegt het artikel. Het artikel legt uit dat Scottisch Folds van nature zachtaardig en aanhankelijk zijn en dat terwijl Poobah van de ene schoot naar de andere ging, hij nooit een kik gaf en leek op een pluchen dier, buigzaam en pluizig.
De patiënten zijn gebiologeerd door Poobah, zegt mevrouw Morgan. “Hij is zo zacht, hij vecht niet en ruikt heel lekker. Zijn ogen vallen op en wanneer je hem aankijkt, lijkt het bijna dat hij met je probeert te communiceren”.
Waarom is huisdierentherapie zo belangrijk in het genezingsproces voor de patiënten van Siskin? Mevrouw Morgan zegt dat het simpel kan zijn omdat de dieren hen de mogelijkheid geven lief te hebben, te knuffelen en te vertellen over hun eigen huisdieren en dit geeft hen de kans zich op een positieve situatie te focussen.
En ze voegt eraan toe dat het gezelschap van een dier hetzelfde hormoon losmaakt dan wanneer men een stuk chocolade eet.
Lessen van katten
In de emoties van katten zitten geen slechte emoties, zoals mensen die soms hebben
Heeft er je ooit iemand zoiets wreed of onaardig aangedaan dat je die persoon iets wilde aandoen om wraak te nemen? Er is bijna geen enkele levende mens die niet eens wraakgevoelens gekoesterd heeft.
Hoewel de meeste mensen deze niet uitvoeren, doen sommige dat toch. En de gevolgen kunnen slecht zijn, heel slecht. De emoties die de menselijke drang om wraak te nemen uitlokken, zouden we beter kwijt dan rijk zijn.
Net zoals katten. Heb je ooit je kat al iets zien doen uit wraak? Nee en dat zal je ook nooit zien, hoewel vele mensen denken dat als een kat in het huis sproeit of aan de meubels krabt, ze dat doet uit rancune omdat ze kwaad is over iets.
Eigenlijk doet een kat zulke dingen enkel en alleen in overeenkomst met verschillende natuurwetten en heeft ze geen gedachten om iemand iets kwaad te doen of dat wat ze doet onaangenaam voor haar mensen zou kunnen zijn.
Dat betekent echter niet dat een kat geen emoties en gedachten heeft – heel complexe inbegrepen. Een artikel dat onlangs nationaal in verschillende kranten verscheen, geschreven door een diergeneeskundig etholoog, maakte duidelijk dat onderzoek bewezen heeft dat katten en honden inderdaad emoties hebben.
Er was een tijd waarin de meeste mensen, beïnvloed door zogenoemde wetenschappers en de kerk, geloofden dat katten, honden en andere dieren geesteloze robots waren zonder de mogelijkheid te denken of emoties te hebben. Vandaag weten we beter.
De emoties van dieren zijn meestal fundamentele emoties, zoals angst en plezier. En er bestaat maar weinig twijfel over dat huisdieren de emotionele capaciteit bezitten om lief te hebben – zowel hun mensen als andere dieren.
Maar in tegenstelling tot mensen, denkt een kat die achternagezeten werd door een andere kat er niet aan om wraak te nemen. Ze denkt eraan die andere kat te ontwijken.
Bijvoorbeeld, als een kat op de autosnelweg rijdt en een grotere kat haalt hem in en rijdt hem daarbij bijna van de weg, gaat de eerste kat niet denken aan hoe hij wraak kan nemen. Ze gaat denken aan hoe hij zich uit de weg moet maken en aan zichzelf ten allen tijde veilig te stellen.
Er zou geen verkeersagressie zijn tussen katten en er zouden ook geen emotionele neigingen zijn om wraak te zoeken of om uit wrok te handelen.
Een kat kan een waaier aan emoties hebben, waarvan sommige heel complex. Maar daar zit geen emotie tussen die hen ertoe zou aanzetten iets slecht aan te doen aan een andere kat of aan een mens enkel en alleen om de voldoening van dat te doen. De natuur werkt zo niet.
Maar mensen spijtig genoeg wel; en dat is waarom we vernieling en misdaden en oorlog kennen. Dingen die katten niet kennen.
We zouden zoveel van katten kunnen leren.
Kat haalt het nieuws met diepe duik gevolgd door 200 yard te zwemmen
Er is geen Olympisch nummer waarin atleten een duik van 70 voet uitvoeren, gevolgd door 200 yard (1 yard = 91 cm) te zwemmen. Dus het recente volbrengen van deze prestatie, is een soort record.
Wie deed dat? Een kat natuurlijk.
In december rapporteerde de Nationale Publieke Radio dat een kat in Wenatchee, in Washington, uit een pick-up viel die over een brug reed.
Een koppel, dat achter de truck reed, belde de dierenbescherming om de kat te redden maar de kat wilde hier niet van weten. Ze sprong van de brug en pletste 70 voet lager in de rivier.
Zeventig voet is de hoogte van een gebouw met zeven verdiepingen.
Toeschouwers waren verbaasd toen de kat aan de oppervlakte kwam en 600 voet zwom vooraleer ze gered werd door een kayaker.
Best Friends Magazine gaf in zijn laatste nummer meer details over deze gebeurtenis. De kat was een langharige schildpadpoes zonder bandje of enige andere vorm van identificatie.
Ze werd Bridget genoemd door haar redders en vond daarna een nieuwe thuis in Maine.
In bomen klimmen en er terug uitkomen:
Leren door ervaring
Kleine Timothy was buiten adem als hij door de deur van het Grey Rocks kattentehuis kwam gelopen en zich naast zijn oudere vriend, Smokey, neerzette.
“Nonkel Smokey, je raadt nooit wat ik meegemaakt heb. Ik heb geluk dat ik nog leef! Je zal niet kunnen geloven wat er gebeurd is!”
Smokey geeuwde. “Test me maar, maatje.”
Timothy likte nerveus een poot en wreef ermee over zijn gezicht.
“Wel, die oude hond. Je weet wel, die zwarte met de lange poten die wat lager dan ons woont. Degene die naar hier komt en ons eten steelt en onze borden probeert mee te nemen…”
Smokey hurkte neer. “Ik ken hem wel, maatje. Heeft hij je achterna gezeten?”
Timothy was nog steeds buiten adem. “Ik was op de veranda, me met mijn eigen zaken aan het bemoeien, en hij kwam naar me toe alsof hij me ging opeten.”
Smokey sloot zijn ogen en opende ze dan terug. ‘Ja, Tim. Honden doen dat.”
“En ik liep en ik liep en hij was vlak achter me en ik zag de wilde appelboom en sprong erin en klom hoger dan ooit tevoren. Ik was zo bang, nonkel Smokey.”
Smokey ging rechtop zitten. “Sommige van onze katten klimmen via die boom op het dak en gaan dan door een venster op de zolder. Dat heb jij toch niet gedaan, he?”
Timothy was druk bezig met zich te likken. “Nee, maar het kan zijn dat ik dat de volgende keer wel doe. Ik zat op een tak tot die oude hond wegging. Dan begon ik me zorgen te maken over hoe ik beneden zou geraken. Het was te hoog om te springen.”
“Je moet achterste voor naar beneden komen, maatje, tot je laag genoeg bent om op de muur van de veranda te springen. Denk eraan dat onze klauwen niet voorwaarts werken. Ze werken enkel wanneer we achterwaarts naar beneden klimmen.”
“Dat heb ik ondervonden, nonkel Smokey. Maar het was wel bangelijk. Wanneer gaan ze die oude hond verbieden om langs hier te komen en ons lastig te vallen?”
Smokey hurkte neer. “Ik denk dat ze dat proberen, Tim. Maar hondenmensen beseffen niet hoeveel problemen honden kunnen veroorzaken voor de buren. Of als ze dat wel beseffen, geven ze er niet om. Daarom moeten wij, katten, ten allen tijde op onze hoede zijn. Die arme oude hond weet niet beter, dus geef hem de schuld niet. Het zijn zijn mensen die de schuldigen zijn.”
Het kleine zwarte kitten hurkte neer naast zijn vriend. “Wel, het was zeker en vast beangstigend.”
Smokey wreef hem met zijn neus. “Maar het was leerzaam, maatje. Je leerde enkele belangrijke lessen over kat-zijn. Ze zullen in de komende jaren waardevol zijn.”
Timothy ging neerliggen. “Leren kan heel inspannend zijn, nonkel Smokey. Maar ik denk dat het dat waard is.”
Smokey sloot zijn ogen. “Dat is het zeker, Tim. Het is het waard.”
Gezegden om te onthouden
Abraham Lincoln hield van katten. Wanneer hij op een koude winterdag generaal Ulysses S. Grant in een kamp bezocht gedurende de Burgeroorlog, zag hij drie kleine kittens dicht opeengepakt in de sneeuw om warm proberen te blijven.
Hij nam hen mee naar het Witte Huis, wat duidelijk dezelfde vriendelijkheid en zachtheid illustreerde dat hem ertoe aanzette om vriendelijkheid en vergevingsgezindheid te vragen voor de Geconfedereerde soldaten na de overgave van het zuiden, die de volgende lente zou volgen.
Lincoln hield ook van honden en eigenlijk van alle dieren. Het volgende gezegde weerspiegelt de natuur van onze 16de president: “Ik geef niet veel om de godsdienst van een mens als zijn hond of kat er niet beter van wordt.”