2009 DECEMBER – CATS CONFIDENTIAL
VROLIJK KERSTFEEST EN GELUKKIG NIEUWJAAR!
Een Gebed Van Een Poes Voor Vrede
Lieve God, in deze periode van het jaar hoor ik de mensen steeds praten over “vrede op aarde.” Dit is een prachtige gedachte en ook ik vind dit een mooie gedachte en bid ervoor dat u onze wereld wilt helpen en leiden om dit prachtig doel te bereiken.
Maar ik weet dat de mensen een moeilijke en lange opdracht wacht om vrede op aarde voor iedereen te bereiken en daarom bid ik dat u hen zou helpen bij deze taak. Wij katten zijn voorstander van vrede. Wij zouden zo graag ons leven doorbrengen in onze kleine wereld vol vrede. Dat is waar wij allemaal in geloven en wij willen allemaal ons steentje daartoe bijdragen. En, lieve God, van wat ik zie en kan vertellen, hebben wij meer succes dan de mensen ooit gehad hebben.
Daarom bidden wij u om onze mensen te helpen en misschien kunnen zij van ons katten leren hoe echte vrede op aarde te brengen.
Het kattengesprek van Smokey en Timothy.
De lichten waren in het begin van de namiddag van Kerstdag uitgegaan in het Grey Rocks kattenasiel. Een enorme sneeuwbui heeft er voor gezorgd dat een enorme boom op de berg boven het asiel op de elektrische leidingen viel en er was geen manier om te weten te komen wanneer het zou gerepareerd worden.
De mensen van het asiel hadden juist hun kerstmaaltijd beëindigd en onze mensen en hun gasten zaten juist neer in de zetels voor de stenen open haard en genoten van de warmte en het geknetter van de vlammen. Verschillende katten zaten of lagen op het tapijt voor de haard, terwijl de rest van de katten rond een kerosine kacheltje zaten in de aangrenzende veranda. De veranda werd zodanig verlucht zodat niemand hinder had van de geur van het kacheltje.
Kleine Timothy had zich naast zijn oudere kameraad, Smokey, genesteld.
“Wat gebeurd er toch, Nonkel Smokey? Waarom is het zo donker vandaag?” Smokey geeuwde. “De elektriciteit is uitgevallen, mijn kameraad. De mensen hebben een ding ontdekt dat zij elektriciteit noemen en dat zij gebruiken voor de verlichting en de verwarming, en hebben gemaakt dat alle huizen verbonden werden met elektrische leidingen. Maar ze vergaten dat de natuur heel wat krachtiger is dan wat de mens ooit kon uitvinden.
“En zo besloot de natuur om ons een sneeuwstorm te sturen dat een oude, dikke en grote boom ontwortelde en die viel op de elektrische leidingen.” Timothy knipperde met zijn ogen en kroop nog dichter. “Kunnen ze het maken, Nonkel Smokey?” Smokey likte aan een poot en waste zijn gezicht. De katten, net als de mensen, hadden ook hun Kerstmaaltijd verorberd voor dat de elektriciteit uitviel. “Zeker, mijn kameraad. Maar wie weet wanneer? Er ligt voor het ogenblik zo’n 30 à 40 cm sneeuw daar buiten. Jij en ik kunnen zelfs niet wandelen op het ogenblik, en de mensen die problemen zoals dit oplossen kunnen momenteel niet met hun vrachtwagen rijden. Zo het zal tenminste een paar dagen duren.”
Timothy’s ogen werden groter en groter. “Dat is een lange tijd. Hoe zullen wij hiermee omgaan?” Smokey legde een arm rond het kleine, zwarte kitten. “Ach, we zullen wel in orde zijn, Tim. Ik heb dit al een paar keer eerder meegemaakt. De mensen weten wat ze moeten doen. Zij hebben heel wat eten voor katten opgeslagen zodat wij geen honger hoeven te lijden, en als de elektriciteit uitvalt laten ze steeds het water lopen zodat het niet kan bevriezen. Maak je geen zorgen, mijn kameraad. We zullen het overleven en onze mensen ook.” Timothy was in de war. “Waarom doet de natuur ons dit aan, Nonkel Smokey? Hebben wij iets verkeerd gedaan?” “Niet wij katten, mijn kameraad. Maar soms zijn de mensen veel te zelfzeker van zichzelf en de natuur houdt ervan om hen er af en toe aan de herinneren wie echt de leiding heeft.”
“Is God kwaad op ons? Dit zal hard zijn voor zowel de mensen als voor ons, de katten.” Smokey trok het kitten dichter naar zich toe. “Geen sprake van, mijn kameraad. God houdt van ons. God laat alleen de natuur van tijd tot tijd haar gang gaan. Het is juist om te mensen eraan te herinneren dat hoe slim ze ook mogen zijn en niettegenstaande al hun prachtige uitvindingen dat de natuur nog sterker uit de hoek kan komen en alles teniet kan doen. God wil de mensen er alleen aan herinneren wie de baas is.” “En je zegt daar net dat er zo’n 30 cm sneeuw ligt buiten? Hoeveel is dat dan?” “Meer dan dat we de baas kunnen, mijn kameraad. Dus we zullen binnen blijven tot de natuur ervoor zorgt dat de sneeuw smelt. Dat is niet zo erg. Dit is niet zo erg als de ijsstormen, dan vriest alles vast. En met sneeuw, kan je uit het venster kijken en zien hoe mooi het is. En het is bijlange niet zo koud als het is tijdens die ijsstormen. “Bovendien, de mensen zeggen steeds dat ze een witte Kerst willen. Wel, dit jaar hebben ze zeker en vast één.”
“Ik ben niet zeker dat ik het fijn vind, Nonkel Smokey.” Timothy keek droevig. Smokey stelde hem gerust. “Wees gewoon blij dat het Kerstmis is, Tim. Het is tenminste tijd dat alles rustiger en langzamer zal gaan en we kunnen allemaal nadenken waarover het eigenlijk gaat bij Kerstmis. Vrede op aarde. Nu, kijk uit de venster. Is het zicht niet vredevol daar buiten?”
“Het is kalm en rustig, Nonkel Smokey.” Hij ging nog korter zitten en keek naar de vlammen die knisperden in de open haard. “Het maakt wel dat de mensen zich realiseren wie echt de macht heeft over de dingen die gebeuren in de wereld. En ik ben blij dat het God en de natuur is, omdat die altijd goed zullen zijn voor ons.” Smokey sloot zijn ogen en deed ze dan weer open. “En binnen een paar maanden is het terug lente en dat zal een heel mooie tijd zijn voor ons allemaal. Laat ons dat in gedachten houden en laat ons nu een dutje doen.”
“Helemaal akkoord, Nonkel Smokey. Vrolijk Kerstfeest, en ik hou van jou.”
Lessen van Katten.
In tijden zoals nu hebben heel wat mensen — vooral oude mensen — de neiging om andere te vertrouwen en zo worden zij slachtoffers van zwendelaars. We hebben allemaal gelezen over hoeveel geld de mensen verloren hebben door hun makelaars en hun beleggingsadviseurs te vertrouwen. Andere mensen hebben natuurlijk gelezen over deze zwendel en hebben beslist om nooit iemand te vertrouwen. Zij zullen zeker vermijden om het slachtoffer te worden van zwendelaars, maar geen vertrouwen hebben in niemand is ook een slechte situatie.
Katten hebben deze problemen niet. Katten zijn zeer voorzichtig met wie ze vertrouwen. Ze kunnen soms weken, maanden zelfs jaren nodig hebben om mensen te leren kennen en te observeren alvorens ze hun vertrouwen schenken aan mensen.
Maar eens ze hun vertrouwen hebben gegeven zijn ze loyaal en heel trouw. Als katten je vertrouwen dan heb je uiterst veel geluk en dan zou je zich vereerd moeten voelen. Te vaak vertrouwen mensen andere mensen die ze nauwelijks kennen en hebben geen zakelijk vertrouwen.
En andere mensen die isoleren zichzelf omdat ze niemand in de maatschappij vertrouwen. De gevolgen voor hen kunnen heel droevig en verdrietig zijn.
Katten weten hoe ze deze problemen kunnen vermijden door gewoon uiterst veeleisend te zijn als het gaat over mensen te vertrouwen, of zelfs andere katten te vertrouwen.
We zouden nog zoveel kunnen leren van katten
Het was de nacht voor Kerstmis en op de Noordpool eiste een serieus probleem zijn tol. Op het gezicht van de mooie, oude elf was een diepe rimpel. “De GPS was stuk.” De elf vertelde dit aan de vrouw van de Kerstman toen ze vroeg wat er scheelde. En de GPS repareren dat zou veel te lang duren.
“Maar ik dacht dat je rendier de weg overal kende,” zei de vrouw van de Kerstman. “Is dat niet zo?” “Ze weten wel waar de mensen vorig jaar woonde,” zei de Kerstman, “Maar heel wat families zijn verhuisd, vrees ik. En ik moet al die brave meisjes en jongens kunnen vinden want anders krijgen zij hun speelgoed niet met Kerstmis.”
“Wel, ik heb een oplossing,” zei ze tegen de Kerstman, “en het ligt daar binnen aan de voet van ons bed.” De Kerstman spurtte naar de slaapkamer in twee seconden maar kon alleen de kat Snowflake of Sneeuwvlokje in het Nederlands vinden. “Katten hebben hun eigen manieren om de weg te vinden,” vertelde ze hem. “Neem Snowflake met je in je slee. “Zeg tegen je rendier om naar ieder laatst gekend adres te gaan en Snowflake zal ze vinden zonder stress. Herinner jij, je nog toen we naar hier verhuisden in de sneeuw. En dat we haar hadden achter gelaten? Ze wist onmiddellijk naar waar ze moest gaan.” “Hoe doet zij dat?” vroeg de Kerstman zich af. “Haar weg vinden was verdorie een hele opdracht.” Mevr. de Kerstman verklaarde dat niemand wist waarom katten geen computers nodig hebben om te doen wat zij doen. Zo nam de Kerstman Snowflake met hem mee op de slee.
En net als Rudolf toonde zij al de rendieren de weg. En de Kerstman kon al het speelgoed op tijd bij alle brave kinderen brengen. En de kinderen vertellen nog steeds over de fantastische manier waarop Snowflake, de kat, Kerstmisdag heeft gered!!!!!!!
Een Citaat Om Te Onthouden:
Iedere kattenliefhebber kan het citaat van Monica Edwards appreciëren: “Er is bij mijn weten niets in de dierenwereld meer verrukkelijk dan volwassen katten te zien spelen. Zij zijn zo snel, licht en gratievol, zo subtiel en sluw en toch blijven ze zo heerlijk komisch.”