Catsconfidential-2006 Augustus

 

Daisy de kat voorspelt epilepsie-aanvallen en helpt haar mens ze minder ernstig te maken

 

De lijst van manieren waarop katten de gezondheid van hun mensen helpen beschermen en verbeteren is lang en Cats Confidential heeft over vele van ze verslag gedaan. Nu voegt een artikel in het huidige nummer van ‘I Love Cats’ er nog een opmerkelijk geval aan toe. Het artikel, geschreven door Joyce White, een bijdragend redacteur, gaat over een kat wiens mens, Jennifer Williams, epilepsie, een neurologische storing die resulteert in aanvallen van wisselende ernst, heeft.

 

Epilepsiepatiënten weten meestal niet wanneer ze een aanval gaan krijgen. Maar Jennifer weet dit wel en dat stelt haar in staat om ‘Vagus Nerve Stimulation’-therapie toe te passen om de aankomende aanvallen minder ernstig te maken.

Hoe weet ze dit? Haar kat, Daisy, vertelt het haar. En opmerkelijk genoeg is Daisy de tweede kat die Jennifer heeft die haar waarschuwt voor opkomende aanvallen. Daisy komt dicht bij Jennifer “met een vreemde blik in haar ogen” en gaat dan naast haar liggen. Daisy’s waarschuwing komt zo een uur voor de aanval.

 

Hoe doen de katten dit? Niemand weet het maar het heeft waarschijnlijk iets te maken met het feit dat epileptische aanvallen vaak beschreven worden als “een elektrische storm in de hersenen”. Katten zijn heel gevoelig in veranderingen in statische elektriciteit en zijn daardoor in staat om aardbevingen te voorspellen en andere opmerkelijke dingen te doen.

 

Wat ook de uitleg moge zijn, Daisy voorziet Jennifer van een heel

Belangrijke “extra verdediging” die haar in staat stelt om het effect van de

epileptische aanvallen te voorkomen of te verminderen.

 

 

Lessen van katten

Katten hebben geen wekkers nodig; wij misschien ook niet

 

Hoe dikwijls heb je al iemand horen zeggen – of heb je al iemand gezegd –

“mijn kat is mijn wekker”?

 

De “experts” zullen blijven discussiëren over het feit of katten al dan niet weten hoe laat het is, maar één ding is zeker en elke kattenmens weet het: katten hebben een inwendige klok die net zo precies is als gelijk welke elektronische klok en ze blijven ook werken als de stroom uitvalt. Binnenkatten zullen je op verschillende manieren wakker maken wanneer het tijd is voor het ontbijt – dat van hen, niet het jouwe. Ze zullen op je bed  springen, over je lichaam lopen, op je maag zitten, miauwen of andere geluiden maken en soms, als je niet vlug genoeg reageert, zullen ze enkele keren met hun poten in je gezicht slaan.

En als je naar de klok kijkt wanneer dit alles begint, zal je merken dat het elke dag op bijna exact hetzelfde moment begint.

 

Buitenkatten zullen naar huis komen, ’s morgens en ’s avonds, met dezelfde precisie. Katten zijn nooit te laat voor een ontbijt- of dinerafspraak.

Dus wat kan je leren van katten? Geloof het of niet, de meeste mensen hebben ook een inwendige klok en als we die correct leren gebruiken, kunnen we eigenlijk onze klokken en horloges weggooien. Met een beetje oefening kan je je voor het naar bed gaan concentreren op het uur dat je de volgende ochtend moet opstaan en moeten we niet wakker worden met het onaangename geluid van de alarmklok. We kunnen onze interne klok ons zelfs door de dag laten leiden. Ze vertelt ons wanneer het tijd is voor het middag- of het avondeten of voor een belangrijke afspraak.

 

De reden waarom de meesten van ons dat niet doen, is dat we mechanische dingen zoals klokken hebben om op te vertrouwen. Katten hebben dit niet maar ze doen het prima met de inwendige klok die de natuur hen gaf. We kunnen hetzelfde doen als we er onze zinnen op zetten.

 

We zouden zoveel van katten kunnen leren.

 

 

Groetjes van Donsje uit België

 

Deze mooie poes die in een bed bloemetjes zit, is Donsje, een inwoner van

België. Donsjes mens, Marguerite Vlielander, fotografeerde haar met een

exemplaar van Cats Confidential en kondigde aan dat ons vaste item, Cat

Conversations with  Smokey and Timothy, opgenomen zal worden in haar boek,

Purring Angels. Ook de katten-politieke klassieker, The Politicats, geschreven door onze  redacteur en te verkrijgen bij Cats Confidential, wordt op de foto getoond.

 

 

Hier is een goede manier om de kandidaten voor de

verkiezingen te evalueren

 

Het politieke seizoen is er en zal doorgaan door november en tot de presidentiële

verkiezing van 2008. En vele Amerikanen weten niet goed voor wie ze moeten

stemmen. Cats Confidential, die politiek geen kant kiest, zou je graag enkele suggesties  doen. Kijk eerst terug naar de geschiedenis van onze grootste presidenten.

 

George Washington bijvoorbeeld, de vader van ons land.

Of Abraham Lincoln. Thomas Jefferson. Theodore Roosevelt. En overweeg ook

eens of het niet goed zou zijn voor Amerika om een leider te hebben van het

kaliber van Winston Churchill, die “de grootste Brit die ooit geleefd heeft”

genoemd werd. Deze grote staatslui leefden in verschillende tijden en leidden hun respectievelijke landen door veel verschillende uitdagingen. Maar ze hadden

één ding gemeen.

 

Wat was dat? Ze hielden allemaal van katten.

 

En dus is ons advies om uit te zoeken welke van de kandidaten van katten

houden. Dat zou je zeker moeten helpen bij je beslissing. En als je iemand zoekt om tegen te stemmen, zoek dan uit welke kandidaten kattenhaters zijn. Zoals Hitler, bijvoorbeeld. Je zou zeker niet voor hem willen stemmen. We kunnen niets anders dan ons afvragen of er in 1952 een ander resultaat van de presidentsverkiezing zou geweest zijn als de Amerikaanse kiezers de

kandidaten hadden beoordeeld op hun liefde voor katten. Maar blijkbaar hebben

ze dat niet gedaan. De winnaar, Dwight D. Eisenhower, haatte katten zo erg dat

hij de mensen van de veiligheid van het Witte Huis het bevel gaf om ze neer te

schieten.

 

Genoeg gezegd.

 

 

Gezegden om te onthouden

Als je ’s avonds thuiskomt en je kat wacht je op, is het gemakkelijk om de tijd

uit het oog te verliezen door te genieten van het gezelschap van je katachtige

vriend. Maar geen nood. Onthoud juist de woorden van de Franse

romanschrijver Colette:

 

“Tijd doorgebracht met katten is nooit verloren tijd.”

 

 

Het gebed van een kattenmens

Voor een vermist poesje

 

Lieve God, mijn poesje is vermist. Ze raakte buiten en verdween. Ik heb alles

gedaan wat in mijn macht ligt. Ik heb naar haar gezocht, advertenties geplaatst,

met de buren gepraat. Nu vraag ik jou om hulp.

Mijn vrienden die weten hoeveel ik van haar hou hebben gezegd dat ze hopen

als er iets ergs met haar gebeurd is, dat het vlug ging en dat ze niet geleden

heeft. Ze bedoelen het goed maar ik stel er liever mijn hoop op dat jij haar helpt

veilig haar weg terug naar huis te vinden. Mijn gebed is dat ze mag terugkomen

omdat ik weet dat jij altijd bij haar bent en erop zal toezien dat ze de

vaardigheden en de intelligentie gebruikt die jij haar gegeven hebt om zichzelf

te beschermen en te overleven.

 

Ik weet dat katten verbazingwekkende wezens zijn en dat jij hen zo gemaakt

hebt. Laat haar alstublieft weten hoeveel ik haar mis en van haar hou en

dat ik haar terug thuis wil hebben.

 

Dank je, God, om mij te zegenen met de liefde van mijn poes. Help haar

alstublieft terug thuis te komen zodat die zegen door kan gaan.

 

 

Leren over kattengeschiedenis

Het was een luie, warme zomerdag in het Grey Rocks kattentehuis en het koele

grind van de inrit was bijna letterlijk bedekt met katten tot de maximum lengte

uitgestrekt en zo inhoud gevend aan het oude gezegde dat je de temperatuur kan

weten aan de lengte van de kat.

 

De meeste oudere katten sliepen maar kleine Timothy was met de alertheid van

een kitten klaarwakker en besliste dat zijn oudere vriend, Smokey, ook wakker

moest zijn. Hij vond Smokey op een comfortabele schaduwrijke plaats die de

zon al gepasseerd was en snuffelde hem wakker.

 

“Nonkel Smokey, wil je me nog een les in kattengeschiedenis geven? Ik weet

dat je me daar vroeger al over geleerd hebt maar ik heb aan enkele vragen

gedacht waarop ik graag véan jou een antwoord zou hebben.”

“Zeker, Tim. Ik zal mijn best doen. Maar je begrijpt dat

alles wat ik weet van kattengeschiedenis overgeleverd is door vele generaties

katten en omdat katten niets opschrijven zoals mensen dat doen, kan sommige

informatie een beetje verward zijn.”

 

Timothy hurkte neer. “Waar komen we vandaan, nonkel Smokey? Ik bedoel,

huiskatten zoals wij. Niet die grote leeuwen en tijgers.”

 

Smoking stopte met zijn verzorging en zette zich neer. “Wel maatje, de mensen

lijken te denken dat we allemaal van een plaats, Egypte genoemd, komen omdat

de mensen daar nogal een hoge dunk over onze voorouders hadden. Ik ben niet

zeker waarom. Het had iets te maken met veel ratten en muizen vangen die al

het graan van de Egyptenaren opaten. Maar ik ben niet zo zeker dat het daar

allemaal begon.”

Timothy schudde zijn hoofd in verwarring. “Waar komen we dan wel vandaan,

Nonkel Smokey? En hoe werden we zulke goede vrienden met mensen?”

Smokey likte een poot en wreef over zijn gezicht. “Wel, het verhaal dat aan mij

werd verteld, was dat we allemaal afstammelingen zijn van Vader Kat. Hij was

een grote jongen die een neef was van de leeuwen en de tijgers. Maar hij was net

zoals wij en hij had de leiding. Hij was een slimme kat en hij besliste dat als wij,

katten, het gingen maken in de wereld, we moesten omgaan met een van de

andere wezens die op deze aarde leefden in die tijd – een dat groter was dan

wij.”

 

Timothy was gefascineerd. “En we kozen mensen?”

Smokey hurkte neer. “Wel, niet onmiddellijk. Er waren nog andere

mogelijkheden. Natuurlijk zouden dinosaurussen onze eerste keuze geweest

zijn maar die bestonden toen al niet meer en die wollige mammoeten waren

te groot en te onhandig. Dus kwamen de katten allemaal samen en bespraken ze

het en beslisten dat mensen de beste kans waren. Mensen waren niet al te slim

maar ze hadden één kwaliteit die ons aansprak.”

 

“Wat was dat, Nonkel Smokey?”

Smokey sloot zijn ogen en opende ze terug. “Wel, begrijp dit niet verkeerd want

we houden van onze mensen hier in het tehuis, maar onze voorouders merkten

dat mensen echt lui waren en niet in staat om veel dingen zo goed als wij,

katten, te doen.”

 

Timothy zat geïnteresseerd recht. “Dat klinkt niet zo goed. Waarom waren onze

voorouders zo geïnteresseerd in vriendschap met hen?”

 

“Wel, Tim, wij katten zijn nogal praktisch. Wij bedachten eerst dat, omdat

mensen lui zijn, zij gemakkelijke manieren zouden bedenken om dingen te

doen zodat ze niet veel energie zouden moeten gebruiken. En de voordelen

daarvan zouden naar ons, katten, doorsijpelen. Zie je, mensen zijn niet in

staat om in bomen te klimmen zoals wij dus vonden ze de ladders uit. Stappen

vergde veel energie dus vonden ze auto’s uit. Het beste van alles: ze vonden

blikopeners uit.

 

“Maar de echte sleutel tot alles was dat wij, katten, wilden omgaan met wezens

die niet zo slim waren als wij. Niet dat we misbruik van hen wilden maken of zo

maar het helpt ons om te krijgen wat we willen als we te maken hebben met

dienaars die niet zo heel slim zijn. En over de jaren heen is dat heel goed

gegaan.”

 

Timothy was verward. “Dus de mensen zijn eigenlijk onze dienaars? En wij

hebben de touwtjes in handen?”

 

Smokey rolde op zijn rug en strekte zich uit. “Wel, zo zit het eigenlijk wel in

elkaar. Maar de meeste mensen beseffen dat niet. En dat is goed. Ze maken ons

eten klaar en doen deuren open en aaien ons en wrijven over onze buik

enzovoort. We kunnen hen via telepathie laten weten wat we willen en ze zijn

heel goed in het uitvoeren ervan.”

 

“En daarom werden we vrienden met de mensen?”

 

“Dat is wat er mij verteld is, Tim. En er was nog een ander klein nevenaspect dat

nogal interessant is.”

“Wat was dat, nonkel Smokey?”

 

“Wel, je weet dat wij, katten, nogal goed zijn in het laten verdwijnen van

slangen. Het schijnt dat Vader Kat heel lang geleden een aardig jong koppel

ontmoette die juist uit de mooie tuin waar ze woonden gegooid waren en het

bleek dat ze in moeilijkheden raakten door een slang. Wel Vader Kat ging die

tuin binnen en maakte vlug korte metten met die slang en het jonge koppel –

in het bijzonder de vrouw – was heel dankbaar.

 

Het verhaal gaat dat ze later een goed woordje voor de katten deed en katten

werden hele goede vrienden met mensen – vooral met vrouwelijke mensen. En

zo is het vandaag ook ongeveer.”

 

Timothy merkte op dat de zon onderging. “Nonkel Smokey, het is etenstijd en ik

heb honger. Mag ik er onze dienaren gaan aan herinneren ons eten in onze

kommetjes te zetten?”

 

Smokey stond op en rekte zich. “Zeker, maatje. Maar wees diplomatisch.

Vergeet niet dat ze eigenlijk niet weten dat ze onze dienaren zijn. Smak met je

lippen en miauw een beetje. Ze zullen het wel snappen en ze zullen denken dat

ze ons een grote dienst bewijzen. Dan worden we allemaal gevoerd.”

Timothy ging naar het huis. “Ik heb onze mensen graag. Ze zijn zo goed voor

ons.”

 

Smokey volgde. “Dat is waar, maatje en ze zijn heel makkelijk af te richten.”

 

 

Humor van het internet

Spelletjes die katten spelen: de officiële regels

Katten hebben veel verschillende soorten spelletjes uitgevonden om zich bezig

te houden en ze hebben zelfs te volgen regels. Voor hun eigen bescherming

moeten mensen ervan op de hoogte zijn welke spelletjes katten spelen en welke

regels ze volgen.

Hier volgen enkele populaire kattenbezigheden:

a)Muis vangen: De mensen zouden ons doen geloven dat die bulten onder de dekens hun voeten en handen zijn. Eigenlijk zijn dat Bedmuizen waarvan gezegd wordt dat ze de lekkerste muizen ter wereld zijn. Ondanks dat heeft nog geen enkele kat er eentje kunnen vangen. Misschien ben JIJ wel de eerste.

 

b)    Koning van de heuvel: Dit spelletje moet met tenminste één andere kat gespeeld worden. Slapende mensen zijn de heuvel die ten koste van alles verdedigd moet worden tegen andere kat(ten). Alles mag.

 

WAARSCHUWING: Het overmatig spelen van spelletjes a en b zal leiden tot de verwijdering uit het bed. Mochten de mensen rusteloos worden, begin dan onmiddellijk te spinnen en kruip knus tegen hen aan. Zo heb je wat meer tijd tot ze weer in slaap vallen. Als er één kat op een mens ligt wanneer dit gebeurt, wint deze kat de ronde Koning van de heuvel.

 

 

c) Krijgertje: Voor dit spelletje zijn er twee of meer katten nodig en er kan ook een hond meedoen. Eén kat is ‘hem’. De andere(n) jagen hem na door het huis tot ze hem te pakken krijgen. Dan volgt het gevecht waarna de kat die de andere ving ‘hem’ wordt en achterna gezeten wordt. Heel veel plezier maar heeft het grootste potentieel voor verlies van waardigheid door manoeuvres zoals ‘Slippen op vloer zonder tapijt’ en de ‘Gooi met het haardkleedje-uitschuiver’. Wanneer zo een situatie zich voordoet, moeten alle katachtigen zich meteen beginnen wassen. Honden, die meestal te stom zijn om dit te doen, mogen verder spelen. In dat geval wordt de hond ‘hem’ automatisch en moet hij onderworpen worden aan de Kettingbotsing.

 

d)    Buismuis: Dit spelletje wordt gespeeld in de badkamer. Naast de Grote, Witte Drinkkom is een rol zacht, wit papier dat kunstig aan de muur is bevestigd zodat ze kan draaien. Binnenin deze rol is de Buismuis. Als je het papier beet neemt, zal de Buismuis als gek beginnen draaien terwijl ze voor jou probeert te ontsnappen. Als de muis ontbloot wordt, sterft ze van schrik en stopt ze met draaien.