2008 April GEBED VOOR EEN GELIEFD KATJE.

(TER NAGEDACHTENIS VAN PATCHES)

Lieve God, er bestaat een oud gezegde, dat zegt: "Huil niet omdat het over is. Glimlach omdat het gebeurde."

Het leven van mijn geliefd poesje op aarde is over en ik probeer te glimlachen, maar het is zo moeilijk.

Lieve God, help mij om alle goede dingen die mijn poesje in mijn leven gebracht heeft te herinneren en help mij om U dankbaar te zijn voor het geluk dat mijn poesje mij gedurende vele jaren gegeven heeft. Help mij om dat te doen dat mijn poesje zou willen dat ik doe – niet treuren, maar dankbaar zijn voor de liefde en het gezelschap dat mijn poesje mij al die tijd gegeven heeft en de vreugde en de sereniteit die dat met zich mee bracht.

Mijn poesje was heel speciaal voor mij en hoe dan ook ik weet dat wij ooit opnieuw samen zullen zijn. Eens…ergens! Tot dan heb ik vertrouwen in U dat U goed zorg zal dragen voor mijn poesje en ik zal hard proberen om te glimlachen als ik denk aan al de fantastische jaren dat wij samen mochten door brengen.

Het kattengesprek van Smokey en Timothy.
Herinnering aan al de katjes van het Grey Rocks Asiel.

Het regende. Een zachte typische bui voor april.

Smokey en Timothy lagen tezamen opgekruld op een bank in het voorste, overdekte gedeelte van de veranda die het grote huis van het Grey Rocks Asiel omringt.

Het was aangenaam en vreedzaam en Smokey zou verrukt zijn geweest als hij de ganse ochtend had kunnen slapen, zoals oudere katten doen. Maar Timothy was alert en levendig en een beetje verveeld door de regen. En zo sprak het kleine zwarte poesje zijn meest vertrouwde informatiebron aan.

"Nonkel Smokey, jij bent hier nu al een hele tijd in het asiel en jij hebt heel wat andere katten zien komen en gaan. Vertel mij eens een beetje over hen. Het lijkt of we hier alle soorten katten hebben gehad die er bestaan. Wie waren de meest interessante onder hen?"
Smokey geeuwde en ging recht zitten want hij wist dat het een tijdje zou duren alvorens hij zou kunnen weg zinken in dromenland.

"Goed, mijn kameraad, we hebben zeker en vast verschillende soorten katten hier gehad. Sommige van hen waren echt mooi, anderen een beetje gek en sommige onder hen kon je niet begrijpen."

Timothy hield zijn hoofd wat schuin maar was één en al oor. "Waren sommige van hen slecht, Nonkel Smokey? Wanneer ben jij hier voor het eerst gekomen?"

Smokey likte een poot. "Tim, ik vond deze plaats al voor het ooit een asiel werd. Ik was een zwerfkat, niet veel meer dan een kitten en was op zoek naar iets om te eten en toen hoorde ik over deze plaats. Hoe dan ook, wij katten voelen heel goed aan waar goede kattenmensen wonen, dus ging ik recht naar het voorste gedeelte van de veranda in de hoop dat ik iets zou vinden om te eten. Maar ik kwam niet ver. Napoleon en Mr. Grey verjaagden mij van de veranda nog voor ik er goed en wel opstond."

Timothy luisterde met veel interesse. "Napoleon? En was dit de Mr. Grey die hier nu is?"

Smokey ging zitten in hurkzit. "Goed, Napoleon was een echt knappe oranje langharige kater die met de eigenaars naar hier is gekomen alvorens zij dit huis veranderde in een kattenasiel. Hij was slim en ook echt bazig. En Mr. Grey is niet meer dezelfde Mr. Grey. Ik denk dat wij al drie of vier Mr. Grey’s hebben gehad. In ieder geval hielden zij mij tegen om hier te komen wonen. Zij steelden de show en wilden geen zwerfkatten rond zich hebben."

Timothy likte een poot. "En… hoe ben je er dan uiteindelijk in geslaagd om hier te komen wonen?"

"Wel mijn kameraad, ik volhardde. Dat is wat een goede kat altijd zal doen. Volhouden en zoals altijd de aanhouder wint. Blijf het proberen. Iedere morgen en iedere avond kwam ik terug van de straat en keek naar de bovenste trede. De mensen noemden me "Klein Oortjes"; omdat ze eerst mijn oren zagen toen ik mijn hoofd omhoog stak. Als ik geen andere katten zag dan ging ik de trede op en begon ik te eten tot ik niet meer kon. Maar zodra de anderen mij zagen, verjaagden zij mij."

"Probeerde je nooit via de achterkant te komen?"

"Eén keer Tim. Eén keer. Ik rekende erop dat de pot op de achterste vensterbank misschien leeg zou zijn die avond zodat ik mijn eigen diner meebracht. Een klein konijn. Ik sprong op de oude barbecue naast het raam met mijn konijn en zette me juist neer om aan mijn avondmaal te beginnen."

"En wat gebeurde er dan?"

"Tim, luister goed nu en onthou dit voor eens en voor altijd. Onze mensen houden er, om de één of andere reden niet van als wij babykonijnen of andere dieren eten. Zij graaiden het konijn van mij weg en het konijntje werd op de oprit gezet zodat het kon weg lopen. Mr. Grey liep hem achter na en ving hem. Dan namen de mensen hem weg van Mr. Grey en namen hem mee naar het regeringspark. Hij leefde nog steeds, ik weet niet wat er achteraf met hem gebeurd is, maar de mensen waren echt kwaad."

Smokey pauzeerde even om zichzelf te verzorgen en Timothy volhardde. "Vertel eens wat over sommige, andere poesjes, Nonkel Smokey?"

"Goed, mijn kameraad, er was Victor. De mensen noemden altijd zwerfkatjes "BK" dit was de afkorting van 'bezoekers kat'. Indien de kat bleef, kreeg het een echte naam zoals Victor. In ieder geval deed Victor iets wat ik geen enkele kat tot dan had zien doen. Hij jaagde op zijn staart."

"Jagen op zijn staart?"

Smokey wikkelde zijn eigen staart rond zichzelf. "Zeker, mijn kameraad. Ik heb nooit iets zoals dat gezien. Nu, honden jagen wel eens op hun staart. Maar een kat? Het was zeker grappig en oude Victor draaide maar rond en rond. De mensen vonden het hilarisch."

"Wat over de andere katten, Nonkel Smokey, wie was de oudste?"

Smokey krabde achter een oor. "Vermoedelijk Miss Fluffy. Zij was een echte schildpadkat. Lang haar, echt heel mooi. Zij was echt slim. De dochters van de eigenaars in de buurt brachten allemaal hun kat mee naar huis als ze afstudeerden aan de universiteit en lieten ze dan achter in de bossen in de buurt van Grey Rocks. Wel zij verdwenen allemaal. Maar op een dag een week of zo later, zagen de mensen deze mooie schildpadkat zitten op de muur tegenover de eetkamer. Zij sloten vriendschap en zo bleef zij. Fluffy was 18 of 19 jaren oud toen zij verdween. Zij was de oudste inwonende kat."

Timothy ging in hurkzit zitten. "Was mijn mama ook geen schildpadkat?"

Smokey ging rechtop zitten. "Dat was ze zeker, mijn kameraad. Heel mooi. Maar heel erg schrikkerig. Zij liet zich nooit strelen door de mensen. Maar zij herinnerde zich altijd haar kinderen. Jij en Patrick en Melanie en Tim. Zij wist telkens als je thuis kwam dat jij het was en zij was zo trots op jou. Zij was de beste moederkat die ik ooit zag."

De regen hield op en Timothy dacht erover om naar buiten te gaan en te spelen op het gazon. "Nonkel Smokey, volgende keer als het regent wil jij dan nog meer verhalen vertellen over de Grey Rocks katten?"

Smokey geeuwde en krulde zich op. "Absoluut mijn kameraad. Absoluut. Er zijn nog heel veel maar dan ook heel verhalen om te vertellen."

Lessen van Katten.
Wanneer dingen verkeerd lopen, leer je aan te passen; dat is wat katten doen.

Er is een oud gezegde: "Wanneer leven U citroenen toebedeelt, maak er dan citroenlimonade van."

Dat is slechts een kleurrijke manier om te zeggen dat wanneer er slechte dingen gebeuren,de enige oplossing is u er aan aan te passen. Als U absoluut niets kan doen om de dingen te veranderen, blijf niet bij de pakken zitten en ga niet mokken. Pas je aan de dingen aan.

Dat is wat katten doen. En omdat zij het doen, zijn zij dikwijls beter in staat om met de dingen des levens om te gaan als wij mensen.

Veronderstel dat het een morgen heel koud weer is, veel te koud om buiten te gaan. Zowel u als uw kat verkiezen warmer weer. Maar uw kat weet, precies zoals u het zou moeten weten, dat jullie niets kunnen doen om dit te veranderen. Wat doet u? U klaagt vermoedelijk tegen iedereen die u die morgen ziet en vermoedelijk zegt U: "WAT HEBBEN WIJ GEDAAN OM DIT WEER TE VERDIENEN?"

Maar uw kat klaagt nooit. Zij past zich aan. Haar of zijn lichaam doet eenvoudig wat nodig is om zich aan te passen aan het koude weer. Katten zullen buiten gaan in alle soorten van weer. En zelfs wanneer het heel koud is lijken zij het prettig te vinden. Zij passen zich aan.

Eén van onze meest geliefde katten haastte zich de deur uit en verdween op een morgen toen de temperatuur amper 4 graad boven nul was. Wij maakten ons de ganse dag zorgen. De sneeuw was bevroren en liet geen sporen na. ’s Avonds echter keerde hij terug, er was geen vuiltje aan de lucht. Hij paste zich aan.

Veronderstel dat u een nieuwe kat in huis wilt nemen of een zwervertje vind zijn weg naar uw huis en u beslist om hem een thuis te geven. Uw kat zal misschien niet akkoord gaan en zal dan ook heel waarschijnlijk zijn verbolgenheid tonen door vijandig en jaloers gedrag. Maar heel spoedig zal uw kat beginnen te begrijpen dat de nieuwe kat gaat blijven, en met uw goedkeuren. Uw kat zal nog steeds misschien niet akkoord gaan, maar geleidelijk zal hij stoppen met blazen en zal hij zich aanpassen. En het is al verschillende malen gebeurd dat de katten uiteindelijk vrienden zullen worden. Misschien heel goede vrienden. Het is al heel vaak gebeurd in het Grey Rocks Kattenasiel.

Misschien bent u verhuisd naar een nieuw huis of zelfs een nieuwe stad met een klimaat dat heel verschillend is dan dat waar u vroeger woonde. Misschien hebt u aan uw kat een nieuw soort eten gegeven dat de dierenarts heeft aangeraden. Misschien is er een baby in huis gekomen en beseft uw kat dat het niet langer "enig kind" is. Misschien heeft uw familie zelfs iets drastisch gedaan, zoals een hond in huis nemen. Wat doet uw kat? Zodra het beseft dat de dingen niet meer gaan veranderen, zal het zich aanpassen. Uw kat is slim genoeg om te weten dat het leven met u goed is en weet dat zelfs met al de nieuwe veranderingen het nog altijd goed zal hebben. En als uw kat dat beseft dan zal het zich aanpassen en er het beste van maken. Het gaat de citroenen nemen en de citroenlimonade maken.

Als wij het leven zouden kunnen benaderen op dezelfde manier als katten doen, dan zouden heel wat dingen veel gemakkelijker en aangenamer zijn. Wanneer iets niet gaat veranderen en u beseft het, al wat u dan nodig hebt, is de bereidwilligheid om aan te passen.

Precies zoals uw kat zou doen.

Wij zouden nog zoveel van katten kunnen leren.

De Meeste Katten Komen Wanneer U Ze Roept; Zij Zijn Alleen Niet Gehaast.

Er zijn twee soorten van hondenmensen. Eén soort houdt niet alleen van honden maar van alle dieren. Veel mensen die van katten houden, houden ook van honden en alle andere dieren.

Maar er is ook nog een andere soort van hondenmensen. De hondenliefhebber die niet van katten houdt. En nooit iets goeds te zeggen heeft over katten, maar altijd geringschattende commentaar heeft.

Eén ding dat dit soort van hondenmensen gaat zeggen tegen kattenmensen is "mijn hond wanneer ik hem roep, komt direct naar mij gelopen. Maar katten komen nooit wanneer U ze roept. Iedereen weet dat."

Luister goed, hondenmensen. U bent verward. Katten komen absoluut wanneer zij geroepen worden. Of zelfs wanneer men fluit. Misschien niet allemaal, maar toch een heleboel komen als men ze roept. Zij komen aangelopen, maar zij kwijlen niet en stoten niet tegen U zoals honden doen. Maar zij komen. En zij blijken ook hun namen te kennen.

De zogenaamde kat "experts" debatteren dat katten enkel komen wanneer zij klinkergeluiden horen en zetten mensen aan om een verschillend klinkergeluid te gebruiken om verschillende katten te roepen zodat zij weten wie er geroepen wordt en niet allemaal tegelijk afkomen.

Wij geloven echter deze nonsens niet. Waarom? Omdat wij onze eigen ervaringen hebben in het Grey Rocks kattenasiel.

Napoleon, één van onze eerste katten, kwam altijd toen hij werd geroepen. Altijd. Indien hij dicht genoeg was om zijn naam te horen, kwam hij. En aangezien katten een heel goed gehoor hebben, kon het zijn dat hij van heel ver weg kwam als hij werd geroepen.

Maar zij komen maar nooit in een grote haast. Napoleon kwam gewoonlijk ongeveer twee tot tien minuten nadat hij werd geroepen. Hij rende nooit maar wandelde. Nonchalant. Geen haast.

En Napoleon was niet de enige. Timothy (zie Kattengesprekken) is één van de beste in het horen van zijn naam. Hij zal eventjes de tijd nemen, een minuut of vijf of misschien zelfs langer. Maar als hij zijn naam kan horen als hij wordt geroepen, dan komt hij.

Het is puur propaganda om te zeggen dat katten niet komen wanneer zij worden geroepen. Zij komen. Zij zijn echter nooit gehaast zoals honden lijken te zijn.

Marguerite Vlielander’s Nieuw Boek "Purring Angels" Hoort Thuis In De Bibliotheek Van Iedere Kattenliefhebber In De Wereld.

Het is ongewoon een boek te vinden dat zulk een variatie bevat aan mooie verhalen, verrukkelijke gedichten en belangrijke informatie als het boek “Purring Angels” dat werd geschreven door de Belgische schrijfster Marguerite Vlielander. En dit is het eerste boek dat wij ooit gezien hebben dat op deze wijze werd geschreven voor kattenliefhebbers.

Purring Angels hoort thuis in de bibliotheek van iedere kattenliefhebber in deze wereld. Het boek is oprecht het werk van een toegewijde vrouw wiens liefde voor katten diep is en zeer inspirerend.

Het bevat veel meer dan dat wij mogelijk kunnen beschrijven in een boekbespreking en daarom publiceert Cats Confidential sommige commentaren van de schrijfster zelf over het waarom van dit boek en hoe het boek geschreven werd en sommige van de vele, vele dingen die het bevat. De woorden van Mevr. Vlielander hieronder geven een opsomming van de inspiratie die tot het schrijven van dit boek hebben geleid.

"Katten zijn fantastisch. Wij kunnen zoveel leren van hen. Zij tonen ons hoe wij van onszelf kunnen houden en hoe voor onszelf te zorgen. Hoe te leven in het heden en het meest belangrijke…zij leren ons hoe gelukkig te zijn, zelfs wanneer de omstandigheden verre van purrrfect zijn."

Op de achterflap van het bevindt zich een samenvatting van de inhoud van het boek: "Marguerite Vlielander schrijft in een heel persoonlijke manier over haar speciale verhouding met haar katten. Zij schrijft ook over hoe zij genas van haar anorexia nervosa waaraan Marguerite leed gedurende 30 jaar. Bovendien bevat het boek een heleboel mooie gedichten en verhalen en sommige opvallende citaten uit de Bijbel en de Koran.

"Wij lezen ook onderwerpen over de gezondheid van de kat, het gedrag van katten, de training en veiligheid met bijdragen van Dr. Vernon Coleman, FAB – the feline advisory bureau of het instituut dat advies geeft over katachtigen - en van de homeopathische dierenarts Carina Smeets. Purring Angels bevat een paar prachtige verhalen van Cats Confidential en enkele verhalen geschreven door enkele kattenvrienden van de auteur en ook een lijst van boeken over katten en adressen.

"De leuke illustraties van Anne Versteyne geven een extra vreugde bij het lezen van dit boek dat vol staat met verschillende dingen die elke kattenliefhebber zou moeten lezen. Een deel van de opbrengst gaat naar de Stichting Poezenbel in Nederland, dat zich voornamelijk bezig houdt met het groot brengen van moederloze kittens; zij hebben ook een project om boerderij- en zwerfkatten te steriliseren."

Wanneer u met "wonderen op pootjes" leeft en geniet van hun liefde, warmte en humor en trouw, vroeg of later wilt u een boek over hen schrijven. Dat is hoe ons eerste boek ontstond. Ernest Hemingway zei: "Eén kat leidt slechts tot een andere" en dat is zeker juist. Het is ook zo dat het ene boek tot het andere kan leiden. "Het is enkel logisch," vertelde Puddie zijn vrienden, "dat 'Wonderen op pootjes' een vervolg zou krijgen! Waarom zouden Daimke, Catje en Chummy niet hun eigen boek mogen hebben?" Zo is Spinnende Bengeltjes geboren.

Ik heb altijd een hecht en speciaal contact met dieren gehad. Zij waren niet alleen mijn speelmakkers, zij waren mijn belangrijkste leraren. Zij leerden mij de Echte betekenis van vriendschap, onvoorwaardelijke liefde en trouw. Zij gaven hun aandacht aan mij, maakten zich zorgen om mij. Zij leerden mij de echte waarde van leven. Hun liefde was en is Liefde met een HOOFDLETTER L. Mijn liefste wens was een kat te hebben. Deze droom ging in vervulling slechts 12 jaren geleden toen Puddie in mijn leven kwam, mijn mooie grijze half-siamees voorgoed kat! Twee jaar later kwam Luckje bij ons, een geboren zwerver die duidelijk naar mij werd "gestuurd" om mij in één van de moeilijkste periodes in mijn leven te steunen. Toen zijn missie ten einde was, is hij plotseling verdwenen, zonder twijfel is hij verder getrokken om iemand anders in nood te troosten. Ik mis hem nog steeds verschrikkelijk. Dan kwam Donsje, die in een tarweveld werd gevonden, naar ons en Mickje volgde spoedig. Ziek en uitgehongerd, werd zij over de omheining van de tuin geworpen.

Een droom leidt tot een andere. Ik wilde tenminste één van mijn boeken vertalen. Ik koos Spinnende Bengeltjes maar ik wilde ook sommige fantastische verhalen van "Wonderen op pootjes" in "Purring Angels", het nieuwe boek zetten. Het begint met de aankomst van Daimke, die, slechts enkele uren oud, tezamen met haar broers en zussen naar Maria van de Poezenbel stichting werd gebracht. Ondanks dit harde begin verpleegde Maria haar met liefde en toewijding en werd Daimke een mooie en lieve kat. Toen Daimke naar ons kwam om met ons te leven, vroeg zij of haar boezemvriendin Catje niet mocht meekomen; natuurlijk zei ik ja uit de grond van mijn hart. Ik hield reeds van het schattige kleine poesje. Catje is zo speciaal, zij speelt stijlvol piano en is een echte clown. Dan is er Chummy, mijn lieve, grote British Shorthair kater. Hij is een echte Britse "gentlemen" die nooit spuwt. Tommeke, mijn "wilde" Belgische Boskat kwam later. Hij is ongelofelijk en hij houdt er nu van om geknuffeld te worden.

Ik vertel over zwerfkatten en het goede werk dat de mannen en vrouwen doen die voor hen zorgen. Over Mausie een kat die uit een auto is gegooid en die een echte thuis vond in mijn geboortedorp waar zij nu zo gelukkig is als een kat ooit kan zijn. Een hoofdstuk gaat over het Hiernamaals, de Regenboogbrug en het belang om een testament te maken ten gunste van uw dieren...

In het tweede deel van het boek praat ik over anorexia, die verschrikkelijke ziekte waar ik 30 jaar aan heb geleden. Ik werd gered door mijn katten en door Karma, mijn mooie kortharige collie en ik ben niet de enige. Inderdaad zijn onze katten spinnende engeltjes die naar ons gestuurd worden door de Heer. De volgende hoofdstukken gaan over het groot brengen van katten en vele interessante feiten over katten, de gevaren in huis, reanimatie enz. Ik kreeg de toestemming om sommige van de mooie verhalen uit de Cats Confidential nieuwsbrief te gebruiken en ook van Dr. Vernon Coleman en ik voegde er citaten aan toe uit de Bijbel en de Koran. Ze zijn heel aangrijpend! Het is fantastisch dat het FAB, het adviesbureau voor katten, mij de toestemming heeft gegeven om hun folders over kattenziekten en gevaarlijke planten te gebruiken. Ik ben hen hiervoor zo dankbaar. Carina Smeets een homeopathische dierenarts geeft in hoofdstuk 19 meer uitleg over de Bach Bloesem Therapie. En er zijn fantastische gedichten en verhalen verspreid over gans het boek. Het verhaal van Maureen en Wayne bijvoorbeeld en vele anderen. U hoeft slecht één ding te doen .....het boek kopen en het lezen.

Mijn goede vriendin Anne versteyne heeft dit boek geïllustreerd met heel charmante tekeningen. Zij heeft ook mijn vorige boeken geïllustreerd en ik ben zeker dat het succes van die boeken gedeeltelijk te danken is aan haar fijn tekentalent.

Het is mijn innige wens dat mijn boek mag bijdragen tot het verminderen van het kattenleed, door mensen te informeren zodat zij beter hun katten zullen begrijpen en meer van hen zullen houden. Een deel van de opbrengst van "Purring Angels" zal naar de stichting Poezenbel gaan.

U kunt "Purring Angels" bestellen bij de uitgeverij Trafford voor 29,00$ plus 11,30$ voor de verzending en afhandeling. Trafford Uitgeverij biedt het boek "Purring Angels" aan op hun website http://www.trafford.com of U kan ook het gratis nummer bellen 1-888-232-4444 of hen contacteren op het volgende adres Trafford Publishing, Order Desk, 2657 Wilfert Road, Victoria, BC, Canada V9B 5Z3.

Meer informatie over "Purring Angels" is ook verkrijgbaar op onze website: http://www.rietkat.be

Tot zover de Cats Confidential van April. Lieve Nina, zoveel dank weer voor de mooie vertaling. Je hebt het zo druk met de Greyhounds vereniging en je eigen poezenkindjes en toch vind je tijd dit te doen. Ik ben je zo dankbaar.

We zijn zo trots en blij dat we in Cats Confidential staan met zo’n mooie recensie. Echt enig. Prrr

Heel veel spinnetjes marg and cats