Cats Confidential-2007 April

Het gebed voor een zwerfpoesje.

Lieve God, zegen dit minuscule schepseltje dat naar onze deur is gekomen, hongerig en verlaten. Hoewel hij slechts sinds enkele weken op deze aarde is, heeft hij reeds de slechtheid van de mensen ervaren die hem uit een auto hebben gegooid en weggereden zijn. Maar zijn klein hart vol vertrouwen heeft vermoedelijk reeds deze verschrikkelijke daad vergeven; en alles wat het nu wil, is een beetje voedsel, warmte en een schuilplaats. En meest van al een thuis.

Lieve god, help ons om dit poesje een goed leven te geven vol met liefde en troost op zijn weg naar volwassenheid. Laat hhem uitgroeien tot de mooie en liefdevolle kat. Laat het onze vriendelijkheid aannemen en ons belonen met het geloof en trouw die reeds in dat tengere kleine lichaam aanwezig zijn.

Dank u God, om dit poesje naar ons te brengen en om ons de gelegenheid te geven om zijn leven beter te maken. Per slot van rekening is dit niet het perfecte voorbeeld van het soort plaats dat wij oprecht willen dat deze wereld is?

Het kattengesprek van Smokey en Timothy.

Al wat je moet weten over slangen.

De vogels tjirpten, de zon scheen en de geur van kamperfoelie was overal als kleine Timothy, met zijn staart in de lucht, fier rond wandelde op de grote veranda van het Grey Rocks kattenasiel. Het was inderdaad lente.

Plotseling stopte hij, zijn ogen concentreerden zich op een klein, heel slank voorwerp, ongeveer zes duim groot, dat al waggelend en kruipend zijn weg vond uit een barst in de stenen muur. Het was oranjekleurig en bleek-blauw met een interessant model dat langs zijn lichaam verlengde. Het had een minuscuul hoofd en zijn staart eindigde in een punt. Het was duidelijk een levend schepsel.

Toen het kleine zwarte katertje, gefascineerd stond te kijken naar wat hij zag, kwam Smokey aangewandeld en hij zag het bevlekte voorwerp waar Timothy naar keek. Het katertje keek naar zijn bejaarde vriend.

“Nonkel Smokey! Zie jij wat ik zie? Wat is het eigenlijk voor een ding?”

Smokey ging erbij zitten en likte aan zijn poot.

“Dat is een slang, mijn kleine vriend. Een baby slang, die juist uit het ei is gekropen. Zie je de rimpels op zijn lichaam waar het gevouwen heeft gezeten?”

“Ik heb nog nooit één gezien in mijn leven. Kan ik er mee spelen?”

Smokey ging op zijn hurk zitten. "Nah. Je zou hem misschien kunnen kwetsen. Het begint pas op deze wereld. Laat hem maar een beetje rond dwalen. Ik zal de andere katten ervan weghouden. Het is een goede slang. Niet giftig zoals sommige van hen. Je ziet hier niet veel slangen meer met al de katten die wij erbij gekregen hebben".

Timothy hield de kleine slang nauwlettend in het oog toen het langs het beton gleed.

"U zegt dat sommige slangen giftig zijn?"

Nog een kat kwam dichterbij en Smokey ging tussen hem en de kleine slang staan.

"Ja, Tim, maar wij moeten ons geen zorgen maken. Slangen zijn geen partij voor ons katten. Indien een giftige langs kwam, dan zouden wij hem gemakkelijk kunnen doden, maar dat kleine kereltje hier zal niemand kwetsen. Eigenlijk, wanneer het opgroeit, zal het muizen en ratten eten. En het zal ook de giftige slangen eten als die er zijn.”

Timothy bleef kijken toen de kleine slang een beetje bewoog. "Waar komt hij vandaan, Nonkel Smokey?"

Smokey stond op en liep in een halve cirkel rond de slang. "Ergens van tussen de rotsen. Vermoedelijk zitten er een hele hoop van hen daarin. Maar slangen komen niet veel van tussen de rotsen met andere dieren rondom hen. Voornamelijk mensen. De meeste mensen zijn doodsbang van slangen".

"Waarom Nonkel Smokey?"

Smokey ging opnieuw zitten en keek geconcentreerd naar de slang. "Ach, het is een heel verhaal. De waarheid is dat een slang -zelfs een giftige- nooit mensen of andere dieren zal kwetsen tenzij hij aangevallen wordt of denkt dat hij aangevallen wordt. Zij zijn zeer verlegen. Het kwam vermoedelijk naar buiten  omdat dit de eerste warme dag is die wij deze lente hebben gehad. Gewoonlijk zullen slangen steeds onder de grond blijven wanneer het koud is en indien het te heet wordt, zullen zij terug in de grond kruipen.”

"Bent u zeker dat deze niet giftig is, Nonkel Smokey?"

"Jaaaa. Meest van de giftige worden geboren en worden niet uitgebroed. Dit slangetje is O.K. Zo laat het rustig opgroeien en laat het ons helpen om ratten te vangen".

Smokey keek over zijn schouder en zag mensen komen.

"Oho! Laat ons dit kleine kereltje terug laten lopen in de rotsen of die troep van mensen zou opgewonden kunnen reageren en zullen hem misschien proberen te kwetsen."

Timothy was verbaasd. "Opgewonden? Over dit minuscule kleine ding?”

"Je kent de mensen niet, kameraad. Wanneer het over slangen gaat, beginnen vele vrouwen te panikeren." Hij benaderde de kleine slang en stak een poot uit en de slang gleed terug in een barst in de rots.

"Ook onze mensen houden ervan om aan iedereen te vertellen dat wanneer je katten hebt, je geen slangen hebt. Dat is niet volledig waar, maar wij helpen wel om de giftige slangen weg te houden. Ik zou niet willen dat zij denken dat wij dit kleine nietig slangetje niet de baas kunnen."

De mensen, een groep die het asiel bezoekt, liep voorbij, streelden Smokey en Timothy toen zij voorbijgingen.

Smokey sprong op de muur en zocht een plekje in de zon. "Wat niet weet, niet deert. Kom op, Tim. Tijd voor een dutje".

Lessen van Katten.

Zijn er hindernissen, belemmeringen of pijnen die je hinderen? Schudt ze van je af!!!

In onze reis door het leven, loopt iedereen van ons al eens hindernissen tegen het lijf. Soms lijken zij zo groot dat wij gedeprimeerd geraken als we er aan denken, omdat wij niet weten hoe hen te overwinnen. En hierdoor kunnen wij soms schade berokkenen aan ons leven.

Wij worden ook soms op de tenen getrapt, figuurlijk dan. Soms door de woorden van iemand die iets kleineert dat wij hebben gedaan of gezegd. Soms door de daden van iemand wiens bedoeling het is om ons te kwetsen of ons zodanig te vertragen dat zij een voorsprong op ons kunnen nemen.

En er zullen tijden zijn wanneer wij getrapt worden. Eruit getrapt worden, trappen krijgen wegens iets of slechts eenvoudig worden getrapt. En het kwetst bijna altijd.

Als mensen laten wij dikwijls dingen zoals dit het beste van ons krijgen. Toch zijn wij enkel menselijk. En het resultaat kan schadelijk zijn voor onze bekwaamheid om ons leven te leven en onze doelen te bereiken, omdat wij veel te hard bezig zijn om ons zorgen te maken over tegenslagen, te bang zijn een trap te krijgen of getrapt te worden. Of zijn we veel te druk bezig met medelijden te hebben met ons zelf.

Maar er is een oplossing, we moeten allen onze katten goed in het oog houden. Er is geen kat die niet tegen hindernissen is gelopen. Soms in de vorm van een gesloten deur. Soms in de vorm van een gesloten menselijk hart.

En zelfs de meest geliefde kat krijgt soms onbedoeld een trap als hij zich langs de voeten van de mens haast of als hij de mens voor de voeten loopt terwijl die iets aan het doen is.

En natuurlijk kwetsen al deze dingen. "Zo wat doet de kat?" Het schudt zijn hoofd en soms zijn hele lichaam en gaat verder met zijn opdrachten in het leven. Het schudt eenvoudig deze dingen af, geeft ze een plaats in het verleden en vergeet het.

Katten maken zich geen zorgen om het feit dat het leven vol hindernissen en pijn is en dat het leven vol onrecht en onvriendelijkheden is. Katten schudden eenvoudig deze dingen van zich af en gaan verder met hun zaken. Zij laten zulke dingen hun dag of hun leven niet bederven.

Wij, mensen, zouden beter hetzelfde doen. Wij kunnen nog zoveel van de katten leren.

Met zo veel dank voor de vertaling aan mijn vriendin Nina, de mama van Tapla, die nu weer helemaal haar eigen lieve spinnende zelf is geworden. Bachbloesems zijn geweldig.